Συνεχίζουμε κατ’ αποκλειστικότητα από το καφενείο, την τμηματική παρουσίαση του βιβλίου του φίλου μου gianniotis.gr με τίτλο: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
"Τα …εκρηκτικά που σκοτώνουν"
ΝΑΡΚΟΜΑΝΕΙΣ – ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ
(κατηγορίες)
Αν και πολλά μας είναι γνωστά για τις επιδράσεις και τα αποτελέσματα των ναρκωτικών γενικά, ο ίδιος ο ναρκομανής παραμένει ακόμα αληθινό αίνιγμα.
Η κατάρα των ναρκωτικών έχει αποδοθεί:
Στην ευχέρεια επαφής με αυτά.
Στους διαθέτες του "πράγματος".
Στο οργανωμένο έγκλημα.
Κι' ενώ καθένας απ' αυτούς τους παράγοντες, μπορεί να συνεισφέρει ανάλογα, για την υποδούλωση του ατόμου στα ναρκωτικά και στην εξάρτηση, καμία συγκεκριμένη αιτία ή μεμονωμένη κατάσταση δεν οδηγεί φανερά σ' αυτή, αφού και τα δύο (ναρκωτικά – εθισμός), συναντώνται σε όλες τις κοινωνικές και οικονομικές τάξεις.
Δεν μπορεί να προκληθεί εξάρτηση από τα διάφορα ναρκωτικά, χωρίς να προϋπάρξει χημική επίδραση αυτών.
Παρ' όλα αυτά, ενώ εκατομμύρια χρησιμοποιούν ευρέως ναρκωτικά φάρμακα για ιατρικούς λόγους, ελάχιστοι από αυτούς γίνονται ναρκομανείς.
Κατά το πλείστον, οι σκληροί ναρκομανείς, πάσχουν από διάφορες μορφές συναισθηματικής αστάθειας, οι οποίες μπορεί να ήταν ή να μην ήταν φανερές, πριν από την αρχική χρήση του ναρκωτικού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει παρελθόν (συχνά αδιάγνωστο), ψυχικών ανωμαλιών.
Χαρακτηριστικό των ναρκομανών είναι η ανικανότητα ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων, καθώς και η απροθυμία αντιμετώπισης των προβλημάτων και των ευθυνών της ώριμης ηλικίας.
Οι νεαροί ναρκομανείς μπορεί να πέρασαν τα παιδικά τους χρόνια κάτω από μεγάλους περιορισμούς, ή υπερβολική προστασία, ή απλά μπορεί να μην είναι σε θέση να αντέξουν τις σωματικές και συναισθηματικές διαφοροποιήσεις αυτής της περιόδου της ζωής τους.
Είναι γνωστό ότι πολλοί ναρκομανείς πρωτοδοκιμάζουν στα μαθητικά τους χρόνια.
Η μετάβαση από την παιδική ηλικία, στην ενηλικίωση, σπάνια είναι άνετη και ανώδυνη.
Πολλά άτομα δεν έχουν την ψυχική δύναμη να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των καιρών.
Στα πρώτα και μέσα μαθητικά χρόνια, επέρχεται μία χαλάρωση των δεσμών με την οικογένεια, υποβάθμιση της "εξουσίας" των γονέων, πολλαπλασιασμός των ευθυνών και σεξουαλική ωρίμανση.
Ο νεαρός περιστοιχισμένος από ανησυχία, απογοήτευση, φόβο αποτυχίας, εσωτερικές συγκρούσεις και αμφιβολίες, μπορεί ξαφνικά να ακούσει από κάποιους ανεγκέφαλους ότι, οι αμφεταμίνες και το χασίς βελτιώνουν το συνδιαλέγεσθαι και την κοινωνικότητα, ότι τα βαρβιτουρικά καταπραϋνουν την ανησυχία, ότι τα παραισθησιογόνα διεγείρουν τις αισθήσεις και ότι τα καθαρά ναρκωτικά προσφέρουν ανακούφιση και ένα είδος διαφυγής.
Η κατάχρηση ναρκωτικών φαρμάκων γενικά, μπορεί να αποτελέσει για ορισμένους, τρόπο βεβαίωσης της ανεξαρτησίας τους, με την περιφρόνηση των αξιών, των αρχών, των εξουσιών και των συμβατικοτήτων.
Οι χρήστες ναρκωτικών κατατάσσονται σε τέσσερις (4) κύριες ομάδες – κατηγορίες:
Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται οι διεθνώς ονομαζόμενοι "περιστασιακοί".
Πρόκειται κυρίως για άτομα τα οποία πήραν ναρκωτικά, ευρισκόμενα σε φιλικό περιβάλλον όπως πάρτυ, ντισκοτέκ, ομαδική εκδρομή κ.λ.π., ή για άτομα που πρόκειται να αντιμετωπίσουν μία σχετικά δύσκολη κατάσταση, (π.χ. η λήψη αμφεταμινών από φοιτητές κατά την περίοδο των εξετάσεων, ή από δημοσιογράφους, όταν πρόκειται να καλύψουν ένα δύσκολο και επίπονο ρεπορτάζ, ή από γυναίκες που λαμβάνουν χάπια αδυνατίσματος, για να αποκτήσουν πρόσθετη ενεργητικότητα, στυλ και σεξουαλικότητα).
Στα άτομα αυτά, είναι πολύ πιθανό να παρουσιασθεί ψυχολογική εξάρτηση.
Στη δεύτερη κατηγορία υπάγονται τα διεθνώς ονομαζόμενα "κανονικά".
Πρόκειται για άτομα τα οποία αφού ξεπέρασαν το στάδιο του περιστασιακού, θεωρούνται ως κανονικοί πλέον χρήστες ναρκωτικών.
Στην κατηγορία αυτή τα άτομα παίρνουν ναρκωτικά είτε για διασκέδαση, είτε από μόδα, είτε τέλος για λόγους αντίδρασης στο κατεστημένο, και για να αισθανθούν (όπως οι ίδιοι άλλωστε διαδίδουν), "απελευθερωμένοι".
Τα άτομα αυτά αποτελούν τον καλύτερο τροφοδότη της τρίτης κατηγορίας.
Πρόκειται για νεαρά κυρίως άτομα που χρησιμοποιούν τις ουσίες αυτές για να αισθανθούν δήθεν κάποια ευχάριστη συγκίνηση ή διέγερση.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, ενώ έχουμε κάποιου βαθμού ψυχολογική εξάρτηση, έχουμε παράλληλα περιορισμένη ή και ελεγχόμενη σωματική, κι' αυτό πολλές φορές λόγω της σποραδικότητας και της ανομοιομορφίας της χρήσης.
Η "ηδονιστική απόλαυση" των ναρκωτικών, συνίσταται σ' ένα είδος αδιαφορίας για την κοινωνική πραγματικότητα και στη βίωση μιας περιπετειώδους τολμηρής εμπειρίας, σαν να αποτελεί ένα νέο τρόπο διασκέδασης.
Στην τρίτη κατηγορία περιλαμβάνονται τα διεθνώς ονομαζόμενα "έμπειρα".
Τα άτομα αυτά έχουν περάσει κατά κανόνα και από τα άλλα δύο προηγούμενα στάδια τα δε ναρκωτικά αποτελούν γι' αυτά τρόπο ζωής.
Τα άτομα της κατηγορίας αυτής είτε είναι, είτε καταλήγουν να γίνουν γεμάτα συμπλέγματα κατωτερότητας, ελαττωμένης διάνοιας, πεζοδρομιακά, περιθωριοποιημένα, χωρίς αντιστάσεις και ηθικούς φραγμούς.
Εδώ υπάγονται και οι "λιανοπωλητές" ναρκωτικών, καθώς και άτομα που έγιναν τοξικομανή κατά ακούσιο τρόπο, (π.χ. ασθενείς μετά από μακρόχρονη θεραπεία), ή λόγω επίδρασης του επαγγέλματός τους, (γιατροί, νοσοκόμοι, φαρμακοποιοί, βοηθοί εργαστηρίων και παραϊατρικών επαγγελμάτων κ.λ.π.).
Τα άτομα της κατηγορίας αυτής είναι ενδεχόμενο να είχαν και σχετική προδιάθεση για χρήση.
Υποκινούν κατά κανόνα και τα άλλα της πρώτης κατηγορίας, να συνεχίσουν τη χρήση ναρκωτικών, για να έχουν οι ίδιοι συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση (πελατεία).
Θεωρούνται σκληροί ναρκομανείς και όλες οι δραστηριότητές τους, στρέφονται γύρω από τον τρόπο προμήθειας και χρήσης ναρκωτικών.
Παρουσιάζουν έντονη ψυχολογική εξάρτηση, παράλληλα με τη σωματική και κινητική, οι οποίες είναι εμφανέστατες.
Τα τελευταία χρόνια, έκανε την εμφάνισή του ένας νέος τύπος ναρκομανών.
Οι άλλοτε και κοινώς ονομαζόμενοι "χίππεις". Αυτή είναι η 4η κατηγορία.
Αυτού του είδους οι ναρκομανείς πιστεύουν, ότι τα σημερινά συστήματα γενικά, είναι απαρχαιωμένα ή λανθασμένα και ότι θα πρέπει να αναζητηθεί ένας νέος τρόπος ζωής.
Τα ναρκωτικά αποτελούν αναγκαίο συμπλήρωμα της ζωής τους και θα μπορούσαν να καταταγούν στην κατηγορία των σκληρών ναρκομανών.
Η βασική διαφορά τους είναι ότι, δεν προέρχονται από λαϊκά στρώματα, αλλά από οικογένειες υψηλού εισοδήματος, με ανώτερο μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο.
Ανάμεσα στις παραπάνω κατηγορίες υπάρχουν εκτεταμένα περιθώρια και συμπτώσεις.
Ο κατά περίσταση ναρκομανής κατά κανόνα, θα πέσει στην κατηγορία των σκληρών.
Η μετάπτωση αυτή γίνεται όταν η αλληλοεπίδραση μεταξύ των αποτελεσμάτων του ναρκωτικού και της προσωπικότητας του χρήστη, προκαλέσουν απώλεια, όσον αφορά τον έλεγχο στη χρήση των ναρκωτικών.
Για τον ναρκομανή το "φάρμακο", γίνεται μέσο επίλυσης ή αποφυγής των προβλημάτων της ζωής.
Η εξάρτηση από κάποιο ναρκωτικό δεν κάνει διακρίσεις.
Οι παράγοντες – κλειδιά – που συντελούν στη δημιουργία και την ανάπτυξή της είναι:
Κάποια προδιάθεση για χρήση, κάποιο ναρκωτικό, κάποιο περιβάλλον, κάποια ανεπάρκεια, κάποια ανωριμότητα, κάποια μαγκιά και κάποια έλλειψη προσωπικότητας.
Συνεχίζεται…
Επόμενο θέμα: ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΟΥΣ
Προηγούμενες 20 αναρτήσεις, 21, 22, 23, 24 25,26,27,28,29, 30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου