Η μάστιγα του αλκοολισμού

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δρα Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας

Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Απο την στιγμή που κάποιος προϊστορικός μας πρόγονος ανακάλυψε το αλκοόλ και τις ευεργετικές του επιδράσεις στο κεντρικό μας νευρικό σύστημα ξεκίνησε και η ιστορία αυτής της ουσίας που προέρχεται απο τη φύση. Η επίδραση του αλκοόλ στην ανθρώπινη συμπεριφορά σχετίζεται άμεσα με τις φαρμακολογικές ιδιότητες του που είναι κατά κύριο λόγο αναισθητικές και κατασταλτικές. Το αλκοόλ σαν χημική ουσία θα οξειδωθεί μέσα στο αίμα και θα απολήξει σαν διοξείδιο του άνθρακα και νερό απο την καύση του. Οταν όμως ο ρυθμός κατανάλωσης είναι μεγαλύτερος απο τον ρυθμό καύσης τότε τα υποκειμενικά συναισθήματα που είναι γνωστά σε όλους μας ξεκινούν απο την ευχάριστη ζαλάδα και καταλήγουν σε κώμα, αφού παρεμβληθεί η ..μέθη!

Ενα πολύ αγχωτικό άτομο όπως και ένα άτομο με πολλές ψυχοκοινωνικές αναστολές αισθάνεται ότι "απελευθερώνεται" με το αλκοόλ και καθώς μειώνεται η επίδραση του άγχους του αρχίζει να πιστεύει ότι "βελτιώνονται" οι μυοσκελετικές, συναισθηματικές και διανοητικές του ικανότητες την ίδια στιγμή που η αντικειμενική παρατήρηση μας βεβαιώνει για το ακριβώς αντίθετο...

Το πρόβλημα του αλκοολισμού στην Ελλάδα είναι διαπιστωμένο και τεράστιο αφού αφορά ίσως μέχρι και 200,000 αλκοολικούς σε αντίθεση με το πρόβλημα των ναρκωτικών όπου τα εξαρτημένα άτομα υπολογίζονται από 25 έως και 50,000! Όταν μάλιστα προσθέσει κανείς και τα θανατηφόρα ατυχήματα που οφείλονται σε «μεθυσμένα» από το αλκοόλ άτομα καθώς και τις ψυχολογικές επιβαρύνσεις των μελών της οικογένειας ενός αλκοολικού τότε οι τεράστιες διαστάσεις αυτής της κοινωνικής μάστιγας προβάλλονται σε όλο το…τραγικό τους μεγαλείο…

Το ψυχογράφημα του αλκοολικού

Η πορεία ενός τυπικού αλκοολικού μπορεί να συνοψισθεί σε τέσσερις διαχρονικές φάσεις. Αρχικά όπως όλοι μας το άτομο πίνει οινοπνευματώδη ποτά σε κάποιο γεύμα ή σε κοσμικές συγκεντρώσεις. Ξεφεύγει όμως, απο τα φυσιολογικά όρια όταν αρχίζει να επιδιώκει και να εφευρίσκει νέες αιτίες κάποιου δήθεν "εορτασμού" για να δικαιολογήσει έτσι την ανάγκη του να καταναλώνει αλκοόλ και σε μεγαλύτερες ποσότητες και σε συχνότερες δόσεις.

Στη δεύτερη φάση το άτομο με δέος ανακαλύπτει οτι πάσχει απο "κενά μνήμης" καθώς ξεχνά τις δραστηριότητές του σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας αλκοόλ.

Στην τρίτη φάση το άτομο ανακαλύπτει την ακατανίκητη ανάγκη του για αλκοόλ και αρχίζει το δράμα του καθώς πασχίζει να περιορίσει την κατανάλωση σε τακτά και ελεγχόμενα διαστήματα π.χ. μόνο τις βραδινές ώρες, ή όταν είναι με παρέα αλλά ανακαλύπτει έντρομο πια ότιχ ρειάζεται το αλκοόλ του σε συνεχή 24ωρη βάση!

Στην τέταρτη φάση αυτής της εκφυλιστικής πορείας προς την εξάρτηση το άτομο ζεί μόνο για το επόμενο ποτό εγκαταλείποντας κοινωνικές και οικονομικές υποχρεώσεις και επαγγελματικές δραστηριότητες, παραμελώντας ταυτόχρονα τον εαυτό του και την οικογένεια του. Στη γλώσσα της ψυχοθεραπευτικής θεώρησης του αλκοολισμού, και γενικότερα ατόμων με αδήριτη εξάρτηση απο εθιστικές ουσίες, το άτομο, "έχει κτυπήσει...πάτο!"

Πέντε τύποι αλκοολικών

Ουσιαστικά δεν υπάρχει ένας τύπος αλκοολισμού και ένα στερεότυπο του προβλήματος αλλά ΠΕΝΤΕ διαφορετικοί που θα δούμε αμέσως αναλυτικά.

Ο ΑΛΦΑ τύπου αλκοολισμός έχει σαφή ψυχογενή αίτια και οφείλεται, συνήθως, στον εθισμό που προκαλείται απο την κατανάλωση αλκοόλ για την επιτυχή καταστολή ψυχικών δυσχερειών και προβλημάτων. Τα άτομα που ανήκουν σε αυτόν τον τύπο αλκοολικού μπορούν να βοηθηθούν σχετικά εύκολα αντικαθιστώντας το αλκοόλ με κάποια αγχολυτικά - ηρεμιστικά για μικρό χρονικό διάστημα και εφόσον υποβάλλονται ταυτόχρονα και σε έντονη αναλυτική και υποστηρικτική ψυχοθεραπεία.

Ο ΒΗΤΑ τύπου αλκοολισμός αφορά περιπτώσεις υπερβολικής χρήσης αλκοόλ απο άτομα που "ζούν δημόσια" δηλαδή αναγκάζονται να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ επειδή το απαιτούν οι κοινωνικοι-οικονομικές συνθήκες και μπορεί να οδηγήσει το άτομο σε οργανικά προβλήματα (π.χ. με το ήπαρ) αλλά συνήθως δεν αντιμετωπίζουν ψυχική ή οργανική εξέταση.

Ο ΓΑΜΑ τύπος αφορά άτομα με έντονη ψυχική και οργανική εξάρτηση απο το αλκοόλ που εκδηλώνεται με την ανικανότητά τους να σταματήσουν το ποτό ακόμα και αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας και με την τάση τους να αυξάνουν τη συχνότητα και την ποσότητα της "δόσης" τους καθώς ο εθισμός στο αλκοόλ δημιουργεί μια αντίστοιχη ανοχή. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν τα συμπτώματα του "στερητικού συνδρόμου " που σχετίζονται με την δημιουργία της ψυχοσωματικής κατάστασης ανοχής ( ταχυκαρδία, νευρικότητα, έντονη εφίδρωση, αίσθηση ναυτίας και ανεξέλεγκτο τρέμουλο)

Ο ΔΕΛΤΑ τύπου αλκοολισμός έχει στοιχεία ψυχικής και σωματικής εξάρτησης όπως και ο γάμα τύπος αλλά διαφέρει στο σημείο όπου ο αλκοολικός δέλτα κατορθώνει να σταματήσει την κατανάλωση αλκοόλ λίγη ώρα πριν πέσει στο πάτωμα με χαμένες τις αισθήσεις τους δηλαδή λίγη ώρα πριν λιποθυμίσει, ενώ

Ο ΕΨΙΛΟΝ τύπος, γνωστός παλιότερα και σαν "διψομανία" αναφέρεται στα άτομα που καταναλώνουν υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ για κάποια χρονικά διαστήματα (ίσως μέρες στη σειρά, ακόμη και βδομάδες) καταλήγοντας μετά σε κάποιο νοσηλευτικό ίδρυμα ή κέντρο αποτοξίνωσης. Εκεί, αφού επιτύχουν την αποτοξίνωση, την οργανική απελευθέρωση απο την εξάρτηση τους στο αλκοόλ θα παραμείνουν "καθαροί" για κάποιο χρονικό διάστημα που συνήθως μεσολαβεί μέχρι και την επόμενη κρίση "διψομανίας" που τερματίζει, σε φαυλοκυκλική επανάληψη, το "στέγνωμα" τους σε κάποιο κέντρο αποτοξίνωσης.

Αιτίες και θεραπεία

Παρά τις επίμονες και επίπονες προσπάθειες ερευνητικών ομάδων σε παγκόσμια κλίμακα δεν τεκμηριώθηκε αν ο αλκολισμός οφείλεται σε οργανικά, κληρονομικά ή ψυχοκοινωνικά αίτια. Στις σύγχρονες ψυχοδυναμικές θεωρήσεις η ροπή προς τον αλκοολισμό όπως και η ροπή προς την ΝΑΡΚΟΜΑΝΙΑ αιτιολογείται απο ψυχολογικές καταστάσεις υπέρμετρου στρες και άγχους, διάχυτης και αναιτιολόγητης ανασφάλειας, έντονων συναισθημάτων ενοχής και χαμηλό βαθμό αυτοπεποίθησης.

Τα παραπάνω, βέβαια αποτελούν ένα πλαίσιο αναφοράς, όπου η αιτιολογία είναι θέμα προσωπικής παθολογίας, ελλείψεων στην προσωπικότητα και στον χαρακτήρα του ατόμου που γίνεται αλκοολικός. Σε πολυσύνθετα κοινωνικά συστήματα όπου υπάρχει πανσπερμία λαων, φυλών και θρηκειών προκύπτουν σε μόνιμη βάση, ανακυκλωμένα, τα ίδια δεδομένα π.χ. Μεσογειακοί πίνουν περισσότερο αλκοόλ και μπύρα με φαγητό, ενω οι βόρειοι πίνουν "σκληρά" αλκοολούχα ποτά απόσταξης και χωρίς τη συνοδεία φαγητού.

Μελέτες που εξετάζουν μια συστοιχία ψυχοκοινωνικών παραγόντων που ίσως δίνουν εξηγήσεις στο γιατί μερικά άτομα γίνονται αλκοολικά ενώ αλλα δεν γίνονται, απολήγουν στο εντυπωσικό συμπέρασμα ότι σε κοινωνικά συστήματα και κουλτούρες όπου τοποθετείται έμφαση στην έννοια του"ανδρισμού" υπάρχουν εντυπωσιακά ψηλά ποσοστά αλκοολικών ( Ιρλανδία, Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες ) ενώ σε κουλτούρες όπου επικρίνεται η ακραία συμπειφορά τα ποσοστά αλκοολισμού είναι χαμηλά. Με το ίδιο ψυχοκοινωνικό μοτίβο επεξηγούνται τα χαμηλά ποσοστά αλκοολισμού στην Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία σαν συνάρτηση της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών, κυρίως με το φαγητό (αν και όπως φαίνεται απο τη συμπεριφορά της ελλήνικής νεολαίας, αυτή η τελετουργία φθείνει ολοταχώς αντικαθιστούμενη με την κατανάλωση αλκοόλ στα κάθε λογής «ορθάδικα» ).

Η αντιμετώπιση του εξαρτημένου ατόμου θεραπευτικά γίνεται με μια ποικιλία μεθόδων και τεχνικών. Η κλασική θεραπευτική αγωγή ξεκινά με την οργανική αποτοξίνωση και αλκοολικού σε κάποιο κέντρο ή κάποια κλινική την ίδια ώρα που του παρέχονται σε κάποια ψυχοφάρμακα υποστήριξης των οργανικών και ψυχικών του συστημάτων. Δυστυχώς απλά και μόνο αυτή η αποτοξίνωση ΔΕΝ δίνει σχεδόν κανένα μακρόχρονα αξιόλογο αποτέλεσμα αν και βραχυχρόνια το άτομο φαίνεται να ανακτά τις δυνάμεις του και να λειτουργεί.

Απο τις διάφορες μεθόδους η πλέον αποτελεσματική έχει αποδειχθεί, σε διεθνή κλίμακα η "μικτή θεραπευτική αγωγή" που συνδιάζει την οργανική αποτοξίνωση_( με παροχή συγγενών ψυχοφαρμάκων ) με την αναλυτικο-υποστηρικτική ψυχοθεραπεία έντονης μορφής. Παράλληλα γίνονται παρεμβάσεις και στην οικογένεια του ατόμου ωστε να εξαλειφθούν τα παθογενή στοιχεία στις διαπροσωπικές σχέσεις με την εφαρμογή "οικογενειακής θεραπείας".

Εντυπωσιακά όμως αποτελέσματα έχει να παρουσιάσει σε διεθνή κλίμακα η οργάνωση "Ανώνυμοι Αλκοολικοί" που ξεκίνησε το 1934 και σήμερα έχει εκατοντάδες τοπικά και εθνικά παραρτήματα σε δεκάδες χώρες. Η οργάνωση στηρίζεται στη αρχή της βοήθειας του αλκοολικού απο άλλα άτομα (άνδρες και γυναίκες) που είχαν και αυτά το ίδιο πρόβλημα και το ξεπέρασαν με επιτυχία. Στην θεμελιακή της θεώρησητου προβλήματος ή οργάνωση "ανώνυμοι αλκοολικοί" θεωρεί το πρόβλημα σαν προσωπική ασθένεια και κοινωνική παθολογία (παρόμοια σε πολλές πτυχές-ψυχικής και οργανικής εξάρτησης - με την ναρκομανία...).

Θα κλείσω με ένα ρητό το οποίο οι Γιαπωνέζοι χρησιμοποιούν καθώς σερβίρουν σερβίρουν, με ύφος μισο-αστείο, μισοσοβαρό, μαζί με το εθνικό τους ποτό το σάκι που λέει ότι «πρώτα το άτομο παίρνει ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει ένα ποτό και τελικά το ποτό παίρνει.. τον πότη»
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Η επανάσταση του 52χρονου. Έριξε μολότοφ στον Θείο του.

Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας

Νέος επικοινωνιακός θρίαμβος

Ο νεότερος Καραμανλής, που θεωρεί φυσιολογικό το γδάρσιμο μας από τους τοκογλύφους, ανέτρεψε τον «μύθο » του θείου του και αποκατάστησε το «οικονομικό θαύμα των Συνταγματαρχών, στη Σύνοδο Κορυφής.

Σπύρος Χατζάρας

Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο της συνέντευξης στις Βρυξέλλες που ανήρτησε στο http://www.minpress.gr/, το γραφείο τύπου του πρωθυπουργού, ο κ. K. Καραμανλής αναφερόμενος στο δημόσιο χρέος της χώρας, είπε: « Ξέρουμε όλοι ότι μία από τις αδυναμίες που έχει η οικονομία μας, είναι ένα πολύ μεγάλο δημόσιο χρέος, το οποίο διαμορφώθηκε με αλόγιστες, με ανεύθυνες πολιτικές για περισσότερα από 30 χρόνια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. το χρέος είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που φορτώθηκε στους Έλληνες πολίτες και στις νεότερες γενιές και θα χρειαστεί συνεπή και υπεύθυνη πολιτική για να αντιμετωπιστεί μακροπρόθεσμα στην ρίζα του».

Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού ήταν ξεκάθαρη και σαφέστατη. Για περισσότερα από 30 χρόνια ,ανεύθυνες και αλόγιστες πολιτικές, προκάλεσαν «ένα πολύ μεγάλο δημόσιο χρέος».

Αν αφαιρέσουμε, «περισσότερα από 30 χρόνια » από το 2008, φθάνουμε στο 1974. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον πρεσβύτερο. Δεν φτάνουμε στο 1967. Γιατί τότε θα έλεγε σαράντα χρόνια. Αν ήθελε να εξαιρέσει τον θείο του, θα έλεγε για περισσότερα από 25 χρόνια. Δεν το είπε όμως. Γιατί ήθελε να ρίξει και αυτός, επηρεασμένος από την τηλεόραση, μια μολότοφ στο παρελθόν.

Επομένως, οι ανεύθυνες και αλόγιστες πολιτικές ,άρχισαν με τον «ανεύθυνο» θείο του, και την «σοσιαλμανία» του Παπαληγούρα, οι οποίες ανέτρεψαν, το έργο της Χούντας των συνταγματαρχών, και των λελογισμένων και υπεύθυνων Μακαρέζου και του Ανδρουτσόπουλου.Ισως με αυτόν τον τρόπο ,να ήθελε να απαντήσει, σε όσους ονειρεύονται επιστροφή στην «παλιά Ν.Δ.» της «σοσιαλμανίας». Ο θείος του ωστόσο, για να αντιμετωπίσει την οικονομική κατάσταση που παρέλαβε, είχε πει ότι «οι συνταγματάρχες έφαγαν το ψωμί μας του αύριο».

Για την τη δική του πενταετία η είπε ότι, «τα χρόνια αυτά η Ελλάδα πέτυχε να έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, να μειώσει την ανεργία, να ανεβάσει το εισόδημα του Έλληνα. Φτάσαμε σχεδόν πλέον τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, είμαστε κοντά στο 100%.»

Τον διέψευσε σχεδόν αμέσως η Eurostat. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, το κατά κεφαλή ΑΕΠ στη χώρα μας, υπολογιζόμενο σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ), είναι χαμηλότερο κατά 15% από τον μέσο όρο στην ευρωζώνη,ενώ το ελληνικό ΑΕΠ, καταλαμβάνει την προτελευταία θέση στην παλαιά Ευρώπη των 15, (με τελευταία την Πορτογαλία 76%) και την 11η θέση στην ευρωζώνη. Tο κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν στην Ελλάδα ανήλθε στο 95% του ΑΕΠ των 27 το 2007.Είναι, λοιπόν, χαμηλότερο κατά 5% του μέσου όρου στην Ευρώπη των «27». Σε αυτό τον μέσο όρο περιλαμβάνονται και οι φτωχές νέες χώρες. Οπότε μειώθηκε το κατά κεφαλήν ευρωπαϊκό εισόδημα. Ταυτόχρονα, το ελληνικό ΑΕΠ αυξήθηκε «εικονικά» κατά 9,6%, και έτσι γίναμε όλοι πλούσιοι. Εικονικά όμως. Στην πραγματικότητα o κατώτατος μισθός στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Eurostat διαμορφώθηκε το 2008, στην Ελλάδα στα 681 ευρώ. Σε ονομαστικούς όρους, η ετήσια αύξηση των μισθών στην Ελλάδα είναι 3,1%. Ωστόσο, ο πραγματικός (δηλαδή συνυπολογίζοντας τον πληθωρισμό) κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 0,5% ετησίως. Μείωση πραγματικών μισθών εμφανίζει ακόμα μόνο το Βέλγιο (-0,2% ετησίως).
Οι έλληνες μισθωτοί ανήκουν στη «δεύτερη κατηγορία» των εργαζομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Στην ίδια κατηγορία είναι ακόμα οι μισθωτοί σε Πορτογαλία (497 ευρώ), Σλοβενία (567 ευρώ), Μάλτα (612 ευρώ) και Ισπανία (700 ευρώ).Στην «πρώτη κατηγορία» είναι οι εργαζόμενοι σε Λουξεμβούργο (1.610 ευρώ), Βρετανία (1.148 ευρώ), Γαλλία (1.321 ευρώ),κλπ.

Ο κ. Καραμανλής είπε ακόμα ότι ,«Το δημόσιο χρέος τα τελευταία 4 χρόνια, μειώθηκε κατά 10 περίπου ποσοστιαίες μονάδες, δεν παύει όμως να εξακολουθεί να είναι υψηλό και ως εκ τούτου να δημιουργεί ένα σοβαρό πρόβλημα. Επαναλαμβάνω: Είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από πολλούς, από τους περισσότερους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αδυναμίες και μία από αυτές είναι πράγματι, το υψηλό δημόσιο χρέος, που επιβάλει ακόμα μεγαλύτερη υπευθυνότητα στον χειρισμό των θεμάτων. Με υπευθυνότητα, μακριά από λαϊκισμούς, εύκολες υποσχέσεις, μεγαλοστομίες και κουβέντες που όμως είναι ανεύθυνες, να οδηγήσουμε την Ελληνική οικονομία στην κατεύθυνση που πρέπει» .

Το δημόσιο χρέος ,σε απόλυτους αριθμούς από 175 δις ευρώ, θα φθάσει τα 273,το 2009 σύμφωνα με τον προϋπολογισμό. Προστέθηκαν δηλαδή 98 δισ. χωρίς λαϊκισμούς, εύκολες υποσχέσεις, μεγαλοστομίες και ανεύθυνες κουβέντες. Με υπευθυνότητα, και «σεμνά και ταπεινά» . Η μείωση σαν ποσοστό του Α.Ε.Π. έγινε επειδή αυξήθηκε εικονικά το ελληνικό ΑΕΠ κατά 9,6%.
Στην πραγματικότητα η κατάσταση διαρκώς χειροτερεύει. Όπως είπε ο κ. Λέγκας, στη βουλή, το έλλειμμα το 2008 διαμορφώθηκε στα 11.639 εκατ ευρώ, έναντι ετήσιου στόχου 10.836 εκατ ευρώ. Οι δαπάνες για τόκους αυξήθηκαν κατά 14%, και έφθασαν στα 10.134 εκατ. ευρώ έναντι 8.887 εκατ. ευρώ του αντίστοιχου διαστήματος του 2007 λόγω της ανόδου των επιτοκίων εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Πληρώσαμε 1,3 δις παραπάνω επειδή ο κ. Τρισέ αύξησε σε λάθος στιγμή τα ευρωπαϊκά επιτόκια. Και ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν διαμαρτυρήθηκε στις Βρυξέλλες. Αντίθετα είπε ότι, «σε συνθήκες λοιπόν πίεσης της ρευστότητας στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, είναι φυσικό να ανεβαίνουν τα επιτόκια».
Eίναι φυσικό να δανείζει η ΕΚΤ τις τράπεζες στη διατραπεζική αγορά 3.470 % και αυτές να μας δανείζουν με 6%.
Στη διάρκεια του 2009 λήγουν ομόλογα αξίας άνω των 26 δισ. ευρώ, ενώ μόνο τον Ιανουάριο λήγουν ομόλογα 6 δισ. ευρώ. Το Δημόσιο καλείται να αναχρηματοδοτήσει τις λήξεις και επιπλέον να καλύψει τα ελλείμματα και τους τόκους που θα καταβάλει για το σύνολο του χρέους . Έτσι, θα δανειστεί συνολικά 41 δισ. ευρώ ενώ θα χρειαστεί να αντλήσει 13 δισ. ευρώ που αφορά στα ομόλογα τα οποία θα εκδώσει για το σχέδιο στήριξης των τραπεζών.
Επομένως τα 54 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 20,4 % του ΑΕΠ, θα μας κοστίσουν 1,366 δις παραπάνω. Και αυτό ο πρωθυπουργός το θεωρεί φυσιολογικό!! (Τα 13 δις για τις τράπεζες θα μας κοστίζουν 780 εκατομμύρια το χρόνο). και αυτό φυσιολογικό!!

Σπύρος Χατζάρας

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Αναζητώντας πνευματικούς ταγούς.

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Εδώ και χρόνια ένιωθα την ανάγκη να γράψω κάτι για έναν ξεχωριστό άνθρωπο, πρότυπο αυταπάρνησης και ήθους, που σημάδεψε με το πέρασμά του την εκπαιδευτική και κοινωνική ζωή της Δράμας αλλά και την προσωπικότητα όσων τον γνώρισαν από κοντά. Νομίζω πως σήμερα, σε μια εποχή κρίσης αξιών και ελλείμματος σε πρότυπα ζωής, ήρθε η κατάλληλη στιγμή. Ηταν άνοιξη του 1963. Καθώς παίζαμε, στο διάλειμμα, στο προαύλιο του Γυμνασίου Αρρένων της Δράμας, έκανε την εμφάνισή του ένας ψηλός, ξανθός γερμανός με ένα ξύλινο πόδι. Ηταν η πρώτη φορά στη ζωή μας που βλέπαμε γερμανό. Τον περιτριγυρίσαμε και το πρώτο πράγμα που τον ρωτήσαμε, αν θυμάμαι καλά, ήταν, «αν το πόδι του το έχασε στο Στάλινγκραντ». Πράγματι έτσι ήταν. Ηρθε 18 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου για να ευχαριστήσει τον άνθρωπο που του έσωσε τη ζωή. Ειχε πιαστεί αιχμάλωτος στις μάχες του Οχυρού της Δράμας. Οι λίγοι εναπομείναντες του λόχου, με ανθυπολοχαγό τον Κραχτίδη, οι οποίοι είχαν δει δεκάδες συντρόφους τους να πεθαίνουν δίπλα τους από τα πυρά των γερμανών ήθελαν να τον εκτελέσουν επιτόπου. Ο ανθυπολοχαγός Δημήτρης Α. Κραχτίδης, πιστός στις διεθνείς συμφωνίες περί αιχμαλώτων πολέμου αλλά πάνω απ όλα πιστός στον εαυτό του, είχε πει στους άνδρες του «μόνο πάνω από το πτώμα μου». Μπορεί η ενέργεια αυτή να κόστισε τη ζωή σε άλλους, έλληνες και ρώσους. Με αυτή όμως τη λογική έχουν εκτελεστεί δεκάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους ήταν αθώοι. Ο Κραχτίδης, έκανε πράξη αυτό που λέει η φιλοσοφία του Υπαρξισμού: «αν, τη στιγμή που όλα γύρω σου καταρρέουν, εσύ μπορείς να παραμείνεις πιστός σε αξίες και αρχές, τότε είσαι άνθρωπος». Η ιστορία αυτή ήταν το θέμα συζήτησης στο μάθημα των θρησκευτικών που επακολούθησε και νομίζω πως μας συγκλόνισε όλους. Χρειάστηκαν χρόνια ενηλικίωσης για να καταλάβουμε πως «όταν μια ομάδα δεν έχει, συνειδητά, κοινούς στόχους και το κυριότερο, δεν έχει πνευματική ουσία που να δένει τα άτομα μεταξύ τους, τότε, κάτω από ορισμένες συνθήκες, μετατρέπεται σε ένα τέρας που σκορπά γύρω της τυφλή βία». ( εικόνες από τα γήπεδα αλλά και πρόσφατες εικόνες από τις ομάδες καταστολής της αστυνομίας αλλά και από ομάδες γνωστών-αγνώστων επιβεβαιώνει την παραπάνω θέση. Απλά παιδιά της διπλανής πόρτας, απλοί αστυνομικοί, μέσα στην ομάδα γίνονται αίφνης βίαιοι μπάτσοι και παιδιά που σαν άτομα είναι ευγενικά στην ομάδα γίνονται βίαιοι ταραξίες).

Ηταν μια εποχή που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα. Ζούσαμε σε ένα κράτος φοβισμένο και εκδικητικό, που 14 χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου, εξακολουθούσε να τιμωρεί συλλογικά ακόμη κι εκείνους που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Μόνο στην τάξη μου είχα δύο συμμαθητές, που στην ηλικία των 15 ετών δεν είχαν δει ποτέ τον πατέρα τους γιατί ήταν εξόριστος στη Μακρόνησο. Σε μια εποχή, που η μοναδική παιδαγωγική μέθοδος ήταν η τιμωρία και το ξύλο, που ο μαθητής με το πηλίκιο, μόλις έβλεπε στο δρόμο καθηγητή άλλαζε πεζοδρόμιο, ο Κραχτίδης, ο επιθεωρητής φυσικής αγωγής του Νομού Δράμας ήταν η μοναδική εξαίρεση. Οι μαθητές όλου του νομού, ανεξάρτητα από επιδόσεις και φρονήματα, ένιωθαν σαν παιδιά του. Σε μια εποχή, που οι επιθεωρητές των σχολείων θύμιζαν τον επιθεωρητή του Γκόγκολ, προκαλώντας αναταραχή και φόβο σε μαθητές και καθηγητές, ο Κραχτίδης ήταν ο μόνος, που μόλις εμφανιζόταν τρέχαμε όλοι οι μαθητές να τον χαιρετίσουμε. Ο επιθεωρητής-παιδαγωγός με τα πέδιλα, τα τριμμένα αλλά καθαρά ρούχα (ένα απλό πουκάμισο δίχως γραβάτα και ένα παντελόνι, σπανίως και μόνο σε εκδηλώσεις φορούσε γραβάτα, σχεδόν πάντα την ίδια ) περπατούσε πάντα σαν να έτρεχε, ίδιος ο Βέγγος. Εκανε συνεχείς επιθεωρήσεις σε όλα τα γυμνάσια του νομού, όχι για να τιμωρήσει αλλά για να δει τις αδυναμίες και τις ελλείψεις και να βοηθήσει, βάζοντας το χέρι ακόμη και στην ίδια του την τσέπη. Δεν ήταν τυχαίο ότι την εποχή εκείνη η μοναδική ομάδα της επαρχίας που έπαιζε στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν η Δόξα Δράμας. Δεν ήταν επίσης τυχαίο ότι στους πανβορειοελλαδικούς αγώνες, οι μοναδικοί αθλητές, εκτός των ομάδων της Θεσσαλονίκης, που διεκδικούσαν πρωτιές, ήταν εκείνοι της Δράμας. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι, από τη στιγμή που έφυγε από την ενεργό δράση αυτός ο ακέραιος και δραστήριος παιδαγωγός, ολόκληρος ο νομός έπεσε σε αθλητικό μαρασμό, η αλήθεια όμως είναι πως τέτοιοι άνθρωποι δρουν σαν καταλύτες μεταδίδοντας οραματισμό και διάθεση για θυσίες. Δίχως όραμα για το μέλλον, δίχως ελπίδα και διάθεση για θυσίες, καμιά κοινωνία, σε τοπικό ή σε εθνικό επίπεδο δεν μπορεί να επιβιώσει διαχρονικά, πόσο μάλλον να δημιουργήσει. Όπως έγραφε και ο Μακιαβέλι: « Τίποτα δεν είναι απελπιστικότερο από το να μη βρίσκεις λόγους για νέες ελπίδες» και σήμερα, όχι μόνο οι νέοι μας αλλά ακόμη κι εμείς οι ενήλικες δε βρίσκουμε λόγους για νέες ελπίδες. Νιώθουμε όλοι πως βυθιζόμαστε σε ένα βούρκο από σκάνδαλα και όπου κι αν γυρίσουμε το βλέμμα μας, βλέπουμε μόνο καιροσκόπους, που μοναδικό τους μέλημα είναι ο εαυτούλης τους. Πνευματική, πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία είναι απούσες από κάθε σημαντικό γεγονός και στείρες σε οράματα και ιδέες. Νιώθουμε πως όλα είναι αφημένα στην τύχη. Ο καλοσυνάτος άνθρωπος με το χαμόγελο, δρούσε πάντοτε με βάση την αρχή-κατηγορηματικό πρόσταγμα:«οφείλω να ενεργώ με τέτοιον τρόπο ώστε να επιθυμώ ο κανόνας μου να γίνει καθολικός νόμος». Τέτοιοι μοναδικοί άνθρωποι έχουν γίνει σήμερα είδος σπάνιο. Μαζί με την οικονομική φτώχεια, φτωχαίνουμε συνεχώς και πνευματικά σαν λαός.

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

τεστ

Άντε με το καλό να αναλάβει ο μαύρος Ομπάμα για να δούμε άσπρη μέρα, λένε μερικοί εξ ημών… Άλλοι πάλι μένουν ουδέτεροι, δεν του αφορά το θέμα. Και μια άλλη μεγάλη ομάδα παραμένει επιφυλακτική και καλά κάνει. Έχουμε πλέον γίνει σώφρονες σε αυτή τη χώρα, από τη στιγμή που αποφασίσαμε να μην παρακολουθούμε τα λεγόμενα των πολιτικών μας, και βασιζόμαστε στην κρίση και το πολιτικό ένστικτο μας. Είναι καλή αυτή η χειραφέτηση μας από τους πολιτικούς μας, που βρίσκονται τουλάχιστον δύο κλικ πίσω από μας.

Και για να είμαστε ρεαλιστές πώς να πάρει στα σοβαρά μια υπερδύναμη τη χώρα μας, όταν έχουμε τόσους ελληνοαμερικανούς γερουσιαστές και στα δύο μεγάλα κόμματα της Αμερικής, άλλους τόσους πολλούς φιλέλληνες γερουσιαστές που ανά πάσα στιγμή είναι μεγαλύτεροι υποστηρικτές των συμφερόντων μας από ότι οι δικοί μας πολιτικοί, δηλώνουμε ότι ο καλύτερος μας σύμμαχος πια είναι οι Ρώσοι τους οποίους αφήνουμε να κάνουν γυμνάσια στο Αιγαίο παρέα με τους Τούρκους- και όχι με μας- και να ελλιμενίζουν τα πλοία τους σε τουρκικά λιμάνια (τόση εμπιστοσύνη έχουν στη χώρα μας), να υπογράφουμε αγωγούς φυσικού αερίου και να αποκλειόμαστε από την παραλαβή του, να γίνεται πρωθυπουργικού επιπέδου σύσκεψη για το φυσικό αέριο στη Μόσχα και ο ‘σύμμαχος’ μας Πούτιν να μην καλεί τον Έλληνα πρωθυπουργό; ενώ επιμένει να ονομάζει τα Σκόπια Μακεδονία. Αυτή η στάση της Ρωσίας δείχνει πόσο λίγο υπολογίζει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας με την συνακόλουθη επίθεση φιλίας προς τη Μόσχα.

Κακά τα ψέματα. Μια σοβαρή χώρα με ανάλογη εξωτερική πολιτική δεν μπορεί παρά να ακολουθεί μια σταθερή πολιτική με ορίζοντα πολλών δεκαετιών, και φυσικά δεν μπορεί να παρακολουθεί μια εξωτερική πολιτική που ισορροπεί στον αέρα χωρίς σχοινί από κάτω (ούτε οι καλύτεροι ακροβάτες δεν το πετυχαίνουν) όπως είναι η τρέχουσα μετέωρη, τυχάρπαστη, και ανώριμη Ελληνική.

Πλάκα – πλάκα είναι πιο πιθανό ο Παναθηναϊκός να βρει στήριξη από τον πρόεδρο Ομπάμα στο θέμα του Βοτανικού, γιατί ως επιχείρηση έχει συγκροτημένη πολιτική με επιχειρήματα βασισμένα σε μελέτες και άψογο business plan, παρά η Ελλάδα με την πολιτική – ανεμόμυλο και τον σχεδιασμό κινούμενη-άμμος την οποία υποστηρίζει και πάμε προς Μεφιστοφελή.

ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη από τον Αλέξανδρο που του αφαίρεσα τη ζωή, που όπλισα το χέρι του δολοφόνου, που πάτησα τη σκανδάλη του όπλου του εκτελεστή.

Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη από την αξιοπρεπέστατη μητέρα του που της αφαίρεσα τη χαρά της ζωής, που έκοψα βίαια το μπουμπούκι πριν καν ανοίξει και το πέταξα στο χώμα, στέλνοντας το παιδί της στη χώρα των αγγέλων.

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που για δεύτερη φορά σε δολοφονεί ο εκτελεστής σου, με την κατάθεσή του χαρακτηρίζοντάς σε, «ο θανών και η παρέα του» και ο κατάπτυστος συνήγορός του με τις δηλώσεις του περί παρεξηγήσεως …

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη, γιατί δημιούργησα μια κοινωνία γεμάτη με απατεώνες πολιτικούς, άχρηστους κρατικούς λειτουργούς, καβαλημένους στο καλάμι της εξουσίας μπάτσους, κίναιδους και παιδεραστές κονομημένους ρασοφόρους, πληρωμένους κονδυλοφόρους, φακελάκηδες γιατρούς, κουκουλοφόρους χωρίς κουκούλες, ντοπαρισμένους αθλητές, λαμόγια πολίτες, αχρείους γονείς…

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη για τη ΣΑΠΙΑ κοινωνία που έζησες…

Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη που χαίρομαι τη Δημοκρατία μου, τη Δημοκρατία που σκοτώνει εν ψυχρώ 15αχρονα παιδιά…

Τη δημοκρατία που γεμίζει τις τσέπες μας με μίζες, από χρήματα λερωμένα με το αίμα εφήβων.

Τη δημοκρατία , που πνίγει στις πισίνες μας, τα όνειρα των νέων.

Τη δημοκρατία των μεσημεριανών κουτσομπολίστικων εκπομπών, των reality και της ψεύτικης ελπίδας, της τηλεψηφοφορίας, των ψηλών τακουνιών και των άφυλων παιδιών του λαιφ σταιλ των καναλιών.

Τη δημοκρατία της άσπρης σκόνης και του πολέμου Βορείων και Νοτίων προαστίων...

Τη δημοκρατία που κοστολόγησε τη ζωή σου 3,5% αύξηση στο χρηματιστήριο Αθηνών τη Δευτέρα.

Την δημοκρατία που μας φυλάκισε μας απομόνωσε, μας έκανε θεατές, όχι κοινωνούς...

Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη που χαίρομαι τη δημοκρατία των φαλιρισμένων του Χρηματιστηρίου, των Γιάπηδων των 700 ευρώ και της κομπίνας, τη δημοκρατία των άχρηστων πτυχίων, και της αναξιοκρατικής συνέντευξης του ΑΣΕΠ, των χλιδάνεργων, των δήθεν και των κάποιων, που χαίρομαι τη δημοκρατία των ανύπαρκτων θέσεων στις εντατικές, και του θανάτου στο ασθενοφόρο, των γιατρών που σε στέλνουν στον άλλο κόσμο χωρίς φακελάκι, τη δημοκρατία που εξαΰλωσε κάθε ίχνος ηθικής, κοινωνικής και ατομικής, που ποδοπάτησε και έβγαλε στη διατίμηση τη ζωή όλων ημών των ψηφοφόρων.

Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη για την πελατειακή δημοκρατία που ξυπνάει ιδανικά μέσα μας μόνον την προεκλογική περίοδο και μετά τρέχει στα Βατοπέδια να ευλογηθεί…

Τη δημοκρατία του αιώνιου κτηματολογίου, της κοινωνικής ανισότητας και αποκλεισμού, των μεταναστών σκιών, να τη χαιρόμαστε...

Τη δημοκρατία της τεράστιας οικολογικής καταστροφής, τη δημοκρατία των εκατομμυρίων στρεμμάτων καμένων εκτάσεων και των δεκάδων καμένων ψυχών το 2007.

Τη δημοκρατία των εκατοντάδων κατεστραμμένων και πυρπολημένων καταστημάτων και κτιρίων το 2008.

Τη δημοκρατία που αθωώνει εμπόρους ναρκωτικών και προφυλακίζει πράσινα παπούτσια, που στέλνει στις καλένδες φακέλους με πολιτικά σκάνδαλα γιατί «δεν προέκυψαν στοιχεία» και στέλνει κατηγορούμενους αθώους πολίτες…

Να τη χαιρόμαστε τη δημοκρατία μας, που η γενιά του πολυτεχνείου αλλά και η επόμενη γενιά , είχε στόχο τον πλουτισμό με κάθε μέσο, πολιτικό, προσωπικό, πατώντας επί πτωμάτων και χωρίς να σκέφτεται τίποτα και κανέναν, έχοντας προσωπικό όραμα να αγοράσει πολυτελή αυτοκίνητα και βίλες με πισίνες και αναψυκτήρια.

Μας ξάφνιασε που υπάρχουν οι νέοι, μας ξάφνιασε που άντεξαν τόσο καιρό στη σιωπή, αλλά δεν έχουν τελείως χαθεί... μας τρομάζει η ψυχή των παιδιών που λένε δε μου κάνεις πια δε σε γουστάρω, έχω δικά μου όνειρα πιο καθαρά...

Μας ξάφνιασε η απάντηση των νέων σε όλες τις κατηγορίες που τους προσάπτουμε: «βάλτε στη φυλακή πρώτα επίορκους δικαστές, υπουργούς, βουλευτές, κρατικούς λειτουργούς και πάσης φύσης κλέφτες και απατεώνες, δολοφόνους ψυχών, καταχραστές εξουσίας, παιδεραστές πνευματικούς, ανίκανους και άχρηστους και μετά όσοι έχουμε κάνει βανδαλισμούς θα έρθουμε μόνοι μας… αλλά δεν θα χωράμε στις φυλακές γιατί θα έχουν γεμίσει από ΕΣΑΣ»!!!

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη Αλέξανδρε για τα σχολεία - φυλακές που σου έφτιαξα, και τους ανεκπαίδευτους, κομπλεξικούς και τραγικά ανίκανους, οσφυακάμπτες και γραφειοτρόφιμους δασκάλους που σου έστειλα να σε διδάξουν…που ούτε το μυαλό, τη σκέψη, την ψυχή και το σώμα σου σεβάστηκαν…

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που κάθε μέρα, ώρα και στιγμή σου ευνούχιζα τα όνειρα…

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που δεν ενδιαφέρθηκα να σου δείξω αγάπη να σκύψω πάνω στους προβληματισμούς σου και να σου δώσω μερικές σταγόνες ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής, που έλειπα από τις μαθητικές σου εκδηλώσεις, που δεν σου έδινα σημασία και δε σε έπαιρνα στα σοβαρά, που σε πάρκαρα στην φθηνή και εύκαιρη νταντά, την τηλεόραση, καθώς έτρεχα να κονομήσω, να αγοράσω να… να… να…

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που σε έριξα στην κρεατομηχανή του κιμά και σε έκανα κομματάκια…

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που δεν ξεβολεύτηκα από τον καναπέ, και την αποχαύνωσή μου.

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που όταν είδα ότι πας να μου ξεφύγεις και βρήκες διέξοδο στο διαδίκτυο, έβαλα κονδυλοφόρους σε διατεταγμένοι υπηρεσία να το λοιδορήσουν μέσω κάποιων blogs, έτσι για να ξέρεις ποιος κάνει κουμάντο…

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που ο υπουργός της Αστυνομίας δήλωσε ότι «στόχος της αστυνομία είναι ο άνθρωπος» και που οι υποτελείς του έκαναν πράξη τις δηλώσεις του, με στόχο ΕΣΕΝΑ.

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που δεν έχω στείλει στα τσακίδια τη γενιά του Πολυτεχνείου που δεν έχω στείλει στα ΤΣΑΚΙΔΙΑ τους αλήτες, τη γενιά των ΛΑΜΟΓΙΩΝ και των ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ δεκαπεντάχρονων, που δεν έχω στείλει στα ΤΣΑΚΙΔΙΑ τους ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ των ονείρων και των οραμάτων των νέων…τους εμπνευστές της κοινωνίας της διαφθοράς, της διαπλοκής , της κομματικής νομενκλατούρας, της κοινωνίας των golden boys, των silver girls και των bronze gays…

Και να ξέρει Αλέξανδρε ότι δεν βρέθηκες εσύ λάθος μέρα, σε λάθος στιγμή, σε λάθος σημείο και σε λάθος θέση… οι εκτελεστές σου βρέθηκαν σε λάθος θέση και όλοι εμείς που τους οπλίσαμε το χέρι και που πατήσαμε τη σκανδάλη…

Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη από τον Αλέξανδρο ξανά και ξανά…

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, θλίψης, οργής, πόνου και οδύνης για όλα όσα συμβαίνουν σε τούτη την κοινωνία - που δεν φτάνει αλλά και που δεν έχει καμία ηθική αξία μια συγγνώμη και λίγο ντροπή –

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη από τον Αλέξανδρο που του αφαίρεσα τη ζωή, που όπλισα το χέρι του δολοφόνου, που πάτησα τη σκανδάλη του όπλου του εκτελεστή.

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη από τον Αλέξανδρο που τον σκοτώνω κάθε μέρα…

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

οκ

Για όσους έχουν μελετήσει την Παλαιά Διαθήκη, ακόμη και αν αυτή είναι μια ανθολογία από αφελείς μύθους, αυτά που συμβαίνουν στους «Αγίους» Τόπους, δεν είναι πρωτόγνωρα Ο πρώτος διδάξας, του πως επιτελούνται γενοκτονίες και ιδιοποιούνται ξένα εδάφη ήταν ο Μωυσής. Οι πράξεις του, με την ευλογία του Θεού βεβαίως-βεβαίως, δημιούργησαν κανόνες διεθνούς εθιμικού δικαίου. Για τον ηγέτη των Εβραίων ο συμβιβασμός με τους άλλους λαούς της περιοχής ήταν αδύνατος. Κάθε πράξη του συμβόλιζε την εκτέλεση της συμφωνίας, που είχε με το Θεό και της οποίας αντάλλαγμα ήταν η πλήρης αφοσίωση σ αυτόν. Ετσι φτιάχτηκε ένα κοινωνικό σύστημα ταυτισμένο με τη θρησκεία, του οποίου ο θρίαμβος πάνω στους άλλους λαούς έγινε μια διαρκής δοξολογία προς το όνομα του Θεού. Η παράδοση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Καθ οδόν λοιπόν προς τη γη της επαγγελίας, μεταξύ άλλων, βρέθηκαν μπροστά στα πόδια του Μωυσή και οι Μαδιανίτες. Οι Μαδιανίτες επέμεναν πως η γη είναι δική τους και πως δε γνωρίζουν προσωπικά αυτόν το Γιαχβέ που υποσχέθηκε στους εβραίους τη δική τους γη, δίχως να του ανήκει. Στο Μωυσή μάλιστα που ήταν και γαμπρός τους, αφού τον είχαν φιλοξενήσει και τον πάντρεψαν μάλιστα και με μια δική τους όταν ήρθε κάποτε σαν πρόσφυγας κυνηγημένος από τους Αιγυπτίους, του είπαν ( αυτό δεν το αναφέρει η Βίβλος αλλά το υποθέτω), «είπαμε βρε παιδί μου να ξανάρθεις να δεις τη γυναίκα σου αλλά όχι να μας φέρεις κι όλο σου το σόϊ 600 000 ανθρώπους. Βλέπετε, λάθη δεν κάνουν μόνο οι ινδιάνοι της Αμερικής.(Στην Παλαιστίνη, πριν έναν αιώνα δεν ζούσαν ούτε 50 χιλιάδες εβραίοι) Κάθησε λοιπόν ο Μωυσής με τους πιστούς του Λευίτες-ιερείς και σκέφτηκαν τι κάνουμε τώρα. Οι μάζες άρχισαν να δυσανασχετούν με το Μωυσή και το Θεό τους που δεν τήρησε το λόγο του για τη γη της επαγγελίας. Οι δικαιολογίες του αρχηγού πως την τελευταία φορά που πέρασε από το ίδιο το μέρος οι Μαδιανίτες του φάνηκαν μαλθακοί και φιλόξενοι και υπέθεσε πως θα έφευγαν και θα του παραχωρούσαν το οικόπεδο τζάμπα, δεν έπεισαν. Και τότε ήρθε σαν «μάνα εξ ουρανού» η είδηση:«ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν λέγων εκδίκει την εκδίκησιν υιών Ισραήλ εκ των Μαδιανιτών και τα τοιαύτα» (βλέπετε ο θεούλης είχε κάποιες εκλεκτικές συγγένειες με τα παιδιά του. Δεν ήταν όλα δικά τους). Και τότε έγινε «Γης Μαδιάν». Σκότωσαν ακόμη και τα βρέφη των Μαδιανιτών, με την ευλογία του θεού πάντοτε, αλλά άφησαν εν ζωή μόνο τις παρθένες (35000), που τις μοίρασαν μεταξύ των αρχηγών. Περισσότερα μακάβρια κείμενα θα βρείτε στο τέταρτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. (Εχω μια απορία. Γιατί δεν μεταφράζεται επισήμως ώστε να την κατανοούν όλοι οι έλληνες; Υπάρχει λόγος;).. Η γενοκτονία των μαδιανιτών λοιπόν, χρησίμευσε σαν παράδειγμα για τους απογόνους του Μωυσή, να μάθουν πως χωρίς κακούς εχθρούς και χωρίς έναν πολύ κακό Θεό που θα σε βοηθήσει να εξολοθρεύσεις τους κακούς, δεν επιβιώνεις σαν λαός. Εδώ και 3500 χρόνια, οι λεγόμενοι «άγιοι» τόποι, συγκλονίζονται από σφαγές, γενοκτονίες, σκοταδισμό και ηλιθιότητα. Κλασικό παράδειγμα το παρακάτω. Στην καρδιά της σημερινής πόλης της Χεβρώνας, 400 φανατικοί «ορθόδοξοι εβραίοι», με τη βοήθεια του ισραηλινού στρατού, εξανάγκασαν πριν μερικά χρόνια 100 παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να τα κατοικήσουν αυτοί. Σε συνέντευξη ενός εβραίου εποίκου και στο ερώτημα, «γιατί έδιωξαν από τα σπίτια τους ανθρώπους που ζούσαν γενιές ολόκληρες εκεί», η απάντηση ήταν : « αυτό το μέρος σύμφωνα με τις άγιες γραφές μας, είναι ένα κομμάτι γης που το είχε αγοράσει ο Αβραάμ, από τους Χετταίους για το μνήμα της γυναίκας του Σάρας άρα μας ανήκει !! Κακώς δεν τον ρώτησε ο δημοσιογράφος :« και ήρθατε μετά από 3 500 χρόνια να πάρετε με τη βία των όπλων τα σπίτια 100 ανθρώπων για έναν τάφο, που δεν ξέρετε καν που είναι ακριβώς ;» Οπως εικάζουν μερικοί, οι Δεινόσαυροι δεν εξαφανίστηκαν αλλά μάλλον πήγαν σε άλλο πλανήτη. Με αυτήν τη λογική. όταν γυρίσουν πίσω στη γη, θα πουν να την «κάνουμε από τη γη» γιατί τους ανήκει. Το επιχείρημά τους ότι σας την αφήσαμε για 65 000 000 χρόνια, αλλά τώρα τη χρειαζόμαστε, νομίζω πως είναι πιο λογικό από το επιχείρημα του εποίκου της Χεβρώνας με την ιδιοκτησία του τάφου της Σάρας που αμφισβητείται από τους επιστήμονες. Τα οστά των δεινοσαύρων έχουν βρεθεί, όχι όμως και της Σάρας. Κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η γη ανήκε στους δεινόσαυρους πριν καν εμφανιστούν οι άνθρωποι. Τελικά την ιστορία τη διαμορφώνουν οι ηλίθιοι, που όπως έλεγε ο Σωκράτης είναι και οι μόνοι κακοί. Επομένως η μόνη σωτηρία του ανθρώπου είναι ο συνασπισμός όλων των ανθρώπων απανταχού γης που δεν είναι ηλίθιοι. Ο μέγας εβραίος φυσικός ο Αϊνστάϊν είχε πει «η κυριαρχία των ηλιθίων είναι παντοδύναμη διότι είναι τόσοι πολλοί και η ψήφος τους μετράει όσο και η δική μας». Αν ζούσε σήμερα, θα εννοούσε σίγουρα και την πλειοψηφία στο σημερινό Ισραήλ.
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Η Γέφυρα στη Κεφαλονιά

Α Σ Τ Ο Χ Ι Ε Σ
«λαμογιων»
(kefaloniaphotonews.gr)
******************************
Έχουμε ενδιαφέρουσες εξελίξεις…
Για τη Γέφυρα…
Πριν, προχωρήσω…
Θα ήθελα να σας πω ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο…
Ο άνθρωπος θα μιλήσει.

Πρόκειται για το μοναδικό γνώστη
Να μας πει ποιος τελικά ή ποιοι έθαψαν τη Γέφυρα..
(Βέβαια για να μην το ξεχνάμε, της ήρθε της κυβέρνησης λουκούμι η απένταξη, διότι τον τελευταίο καιρό το δούλεμα που τρώμε δεν λέγεται, στο μόνο που συμφωνούμε με τον ΗΜΕΡΗΣΙΟ)

Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος σύντομα θα μας πει….
Πώς ξαφνικά, από κει που πήγαιναν καλά όλα…
Η δημοπράτηση προχώραγε….
Ξαφνικά, όλα ανατράπηκαν, όταν ομάδα με επικεφαλής τον Βουλευτή και τον Άγγελο Κοσμάτο…
Πήγαν στον Γ.Γ. Γραμματέα του Υπουργείου…
Και του είπαν, ψέματα.
Ότι όλοι οι κεφαλονίτες θέλουν η Γέφυρα ν’ ανοίξει.

(Βάλτε και τα ψηφίσματα του Νομ. Συμβουλίου και του Δημ. Συμβουλίου Αργοστολίου, θέλουν πολύ οι αρμόδιοι να φρικάρουν – βλέπε συνέντευξη Μοσχονά).

Αν αυτό δεν είναι ….μειοδοσία εκ μέρους τους…
Αν αυτό δεν επηρέασε την απόφαση του Υπουργείου για τη Δημοπράτηση, και γενικότερα για την πρόοδο της Γέφυρας…
Ώστε να προχωρήσει στην αναστύλωσή της…
Τότε, ποιας άλλη απόδειξης χρειάζεται για να αποκαλυφθούν ποιοι καταδίκασαν το έργο.

Ανακατεύτηκαν κι άλλοι για το θάψιμο της Γέφυρας
Όμως ο άνθρωπος μας ακόμα δεν θέλει να αποκαλύψει τα όνοματά τους…

Βρήκε την ευκαιρία η κυβέρνηση να απεντάξη το έργο, λοιπόν…
Ούτως ή άλλως μάλλον το είχε ξεγραμμένο…
Βρήκε όμως την ευκαιρία, με όλους τους παραπάνω λόγους, για να το απεντάξη.

Αυτοί όλοι, θα μαζευτούν τη Δευτέρα που συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου…
Δεν γνωρίζω αν έχει βάλει το θέμα της Γέφυρας για να συζητηθεί ο Πρόεδρος…
Θα μαζευτούν, πάλι όλοι αυτοί οι θλιβεροί νεκροθάφτες της Γέφυρας…
Να συζητήσουν με κροκοδείλια δάκρυα και να ζητήσουν πάλι τη βοήθεια του Δήμου.

Μέσα σ’ όλ’ αυτά…..
Βγήκε ο ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ να μου κάνει και μαθήματα δημοσιογραφίας.
Από τη στήλη του «ΒΑΡΔΙΑΝΟΣ» κι όχι μόνο….
(Μαθήματα δημοσιογραφίας, τρόπος του λέγειν, βρίζει πάλι)
Ο κύριος αυτός δίνει τα ρέστα του σε χαζομάρες και περιορισμένης πνευματικής υπόστασης επιχειρήματα…

Θεωρεί μεγάλη επιτυχία ο δημοσιογράφος που δεν γνωρίζει τι θα πει ρεπορτάζ.
Που δεν έχει βγει από το γραφείο του ποτέ.
Θεωρεί μεγάλη επιτυχία της εφημερίδας του που δημοσίευσε την επιστολή-απάντηση του Γενικού του ΥΠ.ΠΟ προς τον Δήμαρχο, στην εφημερίδα του, πριν ακόμα την λάβει ο Δήμαρχος.

Τι να πεις…..
Έτσι όπως έχει καταντήσει η δημοσιογραφία εδώ στην Κεφαλονιά,
Ο δημοσιογράφος του «γραφείου» με το δίκιο του να θεωρεί μεγάλη επιτυχία με το να τον τροφοδοτούν με έγγραφα …
Έτοιμα, χωρίς να έχει κουνηθεί από τη θέση του.
Έτσι θεωρούν κάποιοι δημοσιογράφοι εδώ στην Κεφαλονιά το ρεπορτάζ.
Έτσι κατάντησαν τη δημοσιογραφία.

Και αλλού, στην υπόλοιπη Ελλάδα, δίνονται έγγραφα, τα ανακαλύπτουν και σωστά τα παρουσιάζουν σαν επιτυχία…
Υπάρχουν δημοσιογράφοι που τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και ανακαλύπτουν τις ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΕΣ.
Δεν τις βρίσκουν έτοιμες.
Τρέξιμο χρειάζεται….
(Έχει τρέξει ποτέ αυτό το όρθιο «πράγμα» να κάνει έστω ΕΝΑ, ένα ρε παιδιά ρεπορτάζ;)

Ο Γιώργος Τσιλιμιδός ασφαλώς είναι ένας έντιμος πολιτικός, ένας έντιμος Δήμαρχος…
Και ασφαλώς δεν λέει ψέματα.

Την επιστολή-απάντηση του κ. Γενικού προήλθε μάλλον ή από τον ίδιο τον Βουλευτή, ή από το περιβάλλον του….
Δηλαδή από το γραφείο τύπου: της Αθήνας ή της Κεφαλονιάς.
Ας κάνουν ό,τι θέλουν.
Ας θεωρούν επιτυχία δημοσιογραφική της εφημερίδας τη δημοσίευση της επιστολής.
Ας γράψουν και ας πουν ό,τι θέλουν.

Εκείνο όμως που δεν μπορούν να μας πείσουν είναι οι καλές τους διαθέσεις στην προώθηση της σωστής ενημέρωσης.

Στριμωγμένος φαίνεται ο Βουλευτής…
Όλα όσα γράφονται τον τελευταίο καιρό στον ΗΜΕΡΗΣΙΟ γι αυτόν είναι επικριτικά και με πνεύμα απαξίωσής του, αιτία η Γέφυρα.
Δεν μπόρεσε να κρατήσει τις υποσχέσεις του.
Τα έκανε θάλασσα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει αλλάξει ρότα.
Μπορεί να επικαλείται που και που τις παλιές αρλούμπες, περί ανοίγματος της Γέφυρας για τα αυτοκίνητα…
(Διαβάστε τις δηλώσεις του Άγγελου Μοσχονά).
Όπως ότι η Γέφυρα είναι ανοικτή για τα ….μηχανάκια…
Περνάνε ελεύθερα….
Μεγάλο ψέμα..
Μην σας πάρει στο λαιμό του ο βλάκας, διότι μπορεί να σας γράψουν, εκτός αν ισχύουν τα παρακάλια του Βουλευτή στην αστυνομία να μην…κοιτάζουν προς τη Γέφυρα όταν περνούν μηχανάκια.

Έχει αλλάξει, λοιπόν, αρκετά αισθητά τις απόψεις του για πολλά.
Π.χ., ρίχνει το βάρος της απένταξης του έργου της αναστύλωσης στην κυβέρνηση.
Κάτι τέτοιο είναι γνωστό ποιος το υποστηρίζει.

Τα ρίχνει προς το Υπουργείο, τον Περιφερειάρχη και στον Βουλευτή όπως έγραψα.
Έτσι, ο Βουλευτής στριμωγμένος, χρησιμοποιεί άλλες μεθόδους ….
Με τις αποκλειστικότητες.
Κάπως έτσι έγινε με την επιστολή του Μητροπολίτη για την Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη.
Κάπως έτσι έγινε και με την επιστολή-απάντηση του Γενικού.
Προσπαθεί ο Αλέξανδρος να τον καλοπιάσει.
Και χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο για να εκθέσει κοτζάμ Δήμο και τον Δήμαρχο μαζί.

Γνωστή η μέθοδος.
Άξιος ο μισθός όλων.

Μου κάνει εντύπωση όμως η χλιαρή αντιμετώπιση του θέματος από τον Δήμαρχο.
Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή.
Όπως γράφτηκε στον ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ….
Ο Δήμαρχος να μην μπλέχτηκε σ’ αυτή την υπόθεση αλλά κάποιο από τα γραφεία του Δήμου να διοχέτευσε την επιστολή.
Κι έτσι προσπαθούν να τα μπαλώσουν.

Υπάρχει και η άλλη εκδοχή, ο Δήμαρχος να τα ξέρει όλα, αυτός να έδωσε από το Μόντρεαλ το OK στον αντικαταστάτη του, εφόσον δεχόταν πιέσεις από τη συγκεκριμένη εφημερίδα..
Γνωρίζοντας βέβαια η εφημερίδα από άλλη πηγή ότι υπάρχει η επιστολή.
Όπως γράφει ο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ: «Το επιχείρημα του γραφείου τύπου του Δήμου μάλλον στερείται σοβαρής “θεμελίωσης” και σε καμία περίπτωση “αθωώνει” τον Δήμο από την “κατηγορία” της “διαρροής”.»

(Μ’ αρέσει να βάζω όλες τις απόψεις).

Τώρα θα μου πείτε, για μια επιστολή κάνεις τόση φασαρία.
Άσε να πάει στο διάολο….

Είναι κι αυτό μια άποψη.
Όμως θα θέλατε να σας κοροϊδεύουν μερικοί ότι η επιτυχία αυτή είναι απόρροια σωστής δημοσιογραφικής δουλειάς;
Όχι βέβαια.

Άνοιξε πάλι ο κύριος αυτός μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας του τον οχετό του για το πρόσωπό μου.
Όχι, λοιπόν, δεν δικαιούται να μου μιλάει για δημοσιογραφία.
Καθισμένος στο γραφείο του….
Ένας δημοσιογράφος του «γραφείου» και της πλάκας
Ένας δημοσιογράφος που δεν έχει τρέξει ποτέ στην πηγή της είδησης.
Ένας εκδότης «περιορισμένης»….ευφυΐας.
Υπερηφανεύεται για τις «μαϊμού» επιτυχίες του.
Κατάντησε τον Βουλευτή ….λαμόγιο του.

Ας πορευτείτε όπως θέλετε.
Πάντως σας προειδοποιώ ότι πορεύεστε σε λάθος δρόμο και όλ’ αυτά θα τα βρείτε μπροστά σας.
Να δούμε τότε ποιον θ’ αφήσετε και με ποιον θα πάτε.

21 Νοεμβρίου γίνεται η Δημοπράτηση για τη Μαρίνα.
Τουλάχιστον έτσι είχε αναγγείλει ο Νομάρχης.
Όπως μαθαίνω, υπάρχουν τρεις ενδιαφερόμενοι.
Κάποιος Παρασκευαΐδης.
Ένας όμιλος ή Εταιρεία συμφερόντων Λάτση…
Και ο δικός μας ο Μαρούλης.

Προς το παρόν δεν έχω καμία πληροφόρηση για νέα αναβολή..
Όλα όμως παίζονται.

Καλά πώς έγινε αυτό;
Βγήκε η ΤΕΔΚ-ΚΙ και αφήνει υπαινιγμούς για τον Βουλευτή ότι κάνει εξαγγελίες και δίνει ψίχουλα στους Δήμους «κατόπιν ενεργειών μου».
Οπ, πώς του ξέφυγε του Αλέξανδρου και δεν τον ευχαρίστησε η ΤΕΔΚ-ΚΙ;
Εδώ, σωρηδόν οι ευχαριστίες από Δημάρχους και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις…
Προσπαθεί να φτιάξει, το υπερκομματικό του προφίλ…
Εμείς αναρωτιόμαστε σε τι θα τον εξυπηρετήσει;
Είπαμε, βάθος αμέτρητο η ψυχή του ανθρώπου.

Στη συνεδρίαση του Νομ. Συμβουλίου στον Πειραιά στην Αδελφότητα δεν θα πάω.
Για προσωπικούς λόγους.
Κρίμα, θα χάσω μια συνεδρίαση σπάνια…
Αλλά και τη βράβευση της Σοφίας Μπεκατώρου.
Αλλά……… ανώτεροι λόγοι.
Δεν πειράζει.

Φίλοι μου καλό ΠαρασκευοΣαββατοΚύριακο
Να περάσετε καλά.
Σας υπενθυμίζω ότι στο Θέατρο έχει Σαββάτο και Κυριακή δυο ωραίες χορευτικές εκδηλώσεις.
Να πάτε.
Γεια σας.

UNQUOTE

Με εκτίμηση

Φ.Τ.

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Το “σύνδρομο” του...προπονητή

( ή, ο πρίγκιπας που έγινε....βάτραχος!)

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Το σημερινό σου άρθρο για τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς με ώθησε να καταθέσω αυτές τις σκέψεις, ξεκινώντας με ένα γνωστό ανέκδοτο...

Λίγο πριν τον σημαντικό αγώνα της ομάδας που διεκδικεί τον τίτλο από το “φαβορί” των τριών τελευταίων ετών ο τεχνικός ηγέτης της ομάδας - έκπληξης - της χρονιάς δίνει στους παίκτες του, με περισσή μυστικότητα, από ένα άσπρο χαπάκι μεγάλου μεγέθους.

Έκπληκτος ο νεαρός αθλητικογράφος που αντιλαμβάνεται την μυσταγωγική κίνηση πλησιάζει τον προπονητή με τον οποίο τον συνδέει και μία αίσθηση οικειότητας και του ζητά σχεδόν επιτακτικά να του εξηγήσει

“ τί ακριβώς είναι αυτά τα χάπια, ΝΤΟΠΑ;...”

“ Α, μπα, είναι αθώα χάπια συμπυκνωμένης ζάχαρης” του εξηγεί με εμφανέστατη ειλικρίνεια ο προπονητής

” Και τι καλό μπορεί να κάνει σε αυτούς τους ώριμους, γυμνασμένους αθλητές ένα χαπάκι συμπυκνωμένης ζάχαρης; “ ρωτά ο νεαρός δημοσιογράφος

“ Τίποτε απολύτως “ του απαντά ο προπονητής και συνεχίζει “ αλλά οι παίκτες μου πιστεύουν ότι τους βοηθά και έτσι παίζουν...καλύτερα!”

Ο αθλητικογράφος με διεγερμένο στο κρετσέντο, πλέον, το αίσθημα της περιέργειας δεν αντιστέκεται στον πειρασμό, πλησιάζει έναν παίκτη της ομάδας-έκπληξης για τον οποίο είχε κάνει και ειδικό αφιέρωμα στην εφημερίδα του και σχεδόν επιτακτικά του απαιτεί να του εξηγήσει..

“ Τι χαπάκι είναι αυτό που πήρες; “

Ο παίκτης με πρόδηλα τα σημάδια κάποιας ανησυχίας, κυττά γύρω του στα κλεφτά, πλησιάζει τον δημοσιογράφο στο αυτί και του λέιε ψιθυριστά

“ Είναι χαπάκι συμπυκνωμένης ζάχαρης....”

Τινάζεται με ξάφνιασμα ο δημοσιογράφος και με ορθάνοιχτα μάτια γεμάτος ειλικρινή απορία ρωτά τον φίλο του παίκτη,

“ καλά και σας βοηθούν εσάς απλά χαπάκια συμπυκνωμένης ζάχαρης;...”

“ Α , μπα “ απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο παίκτης, και συνεχίζει “ Όμως ο προπονητής μας πιστεύει ότι μας βοηθούν και επειδή εμείς τον αγαπάμε...τά παίρνουμε!...”

Θεμελιακό πρόβλημα για τον κάθε προπονητή είναι η κατανόηση της ψυχοσύνθεσης του κάθε παίκτη και η δημιουργία, μέσα από συστηματική δουλειά, ενός αρμονικού συνόλου όπου οι αδυναμίες και οι ικανότητες του καθενός αλληλοκαλύπτονται με τέτοιο τρόπο ώστε στο τέλος να παρουσιάζεται μιά ισορροπημένη ομάδα με προσωπικότητα, με δυναμισμό, με την θετική ψυχολογία που στοχεύει στη νίκη αλλά μπορεί να χειρισθεί με επάρκεια και το ενδεχόμενο της ήττας!

Ενα βασικό επίσης πρόβλημα για τον κάθε προπονητή αποτελεί και το προγενέστερο βίωμα κάθε παίκτη του. Αυτήν την δυναμική προβληματισμού την αποκαλώ, χωρίς να παρεξηγηθώ από τους φίλους προπονητές του ποδοσφαίρου και κάθε άλλου ομαδικού σπορ, στους οποίους έχω κάνει πολλά εκπαιδευτικά σεμινάρια κατά κύριο λόγο εδώ στον Βορειοελλαδικό χώρο “ το σύνδρομο του προπονητή.!”

Είναι αναμφισβήτητη αλήθεια ότι ελάχιστοι παίκτες γεννιούνται, ζούνε και ωριμάζουν φορώντας την ίδια φανέλλα σ΄ολάκερη την καριέρα τους. Η πλειοψηφία ξεκινά με ένα Σύλλογο ή ΠΑΕ διδάσκεται τα βασικά από κάποιον προπονητή και μέσα σε διάστημα μερικών ετών αλλάζει αρκετές φορές την φανέλλα του αλλά κατά κύριο λόγο, με συχνότητα που προσιδιάζει την παροιμία της“ αλλαγής υποκαμίσων” αλλάζει προπονητές καθώς στον ελλαδικό χώρο ο προπονητής διεκδικεί τον εναλλασσόμενο ρόλο του “ στρατηλάτη, νικητή και τροπαιούχου” και μετά “ του αποτυχημένου αποδιοπομπαίου ...τράγου “

Να σταματήσουν, λοιπόν, οι μεταγραφές παικτών ή οι μετακινήσεις προπονητών; Ε. ΟΧΙ, βέβαια! Ομως οι προπονητές είναι και αυτοί άνθρωποι, έχουν τα δικά τους βιώματα και φιλοδοξίες, τις προσωπικές εμπειρίες και “μπακ γκράουντ”. Επιπρόσθετα ο κάθε παίκτης που μαθητεύει σε ένα δεδομένο προπονητή “μαθαίνει” συγκεκριμένα πράγματα που ξεκινούν από τις ασκήσεις μυοσκελετικής βελτίωσης και φτάνουν στην στρατηγική και τις τεχνικές της ανάπτυξης ενός παιχνιδιού.

Και ξαφνικά συμβαίνει να “παραιτηθεί” ο συγκεκριμένος προπονητής

(επειδή οι παράγοντες που κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο φρονούν ότι έτσι τους συμφέρει ή άλλες φορές ότι αυτοί ξέρουν καλύτερο ποδόσφαιρο από τον προπονητή ) και να αναλάβει την ομάδα ένας άλλος. Ετσι οι παίκτες βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα άλλο “ δάσκαλο” ο οποίος, δικαιωματικά, έχει την δικιά του προσωπικότητα, τις δικές του τεχνικές και στρατηγική, τις δικές του πεποιθήσεις και χούγια...

Τι σημαίνει αυτό από την δικιά μου οπτική γωνιά, της κοινωνικής ψυχολογίας των σπορ και της άθλησης; Νομίζω ότι το ερώτημα μπορεί να το απαντήσει σωστά και ο πιό...άσχετος φίλαθλος ή οπαδός. Θα μου πείτε, μα οι παίκτες δεν είναι μαθητούδια και σχολιαρόπαιδα, είναι ώριμοι άνδρες, είναι επαγγελματίες είναι άτομα που μπορεί να προσαρμοσθούν εύκολα στις νέες προοπτικές στον νέο τεχνικό τους ηγέτη.

Είναι, όμως, έτσι ακριβώς τα πράγματα;

Μήπως πρέπει να θυμηθούμε αυτό που με περισσή εμπειρική σοφία έχει συνοψίσει σε μιά φράση ο ελληνικός λαός μέσα από πολυετείς εμπειρίες και που λέει “μ΄όποιον δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις;” Και άν συμβεί, όπως πράγματι συμβαίνει στην πατρίδα μας, να αλλάξεις πολλούς δασκάλους είναι άγνωστο ποιά χούγια και ποιές συνήθειες θα πρέπει να αλλάξει ο επόμενος προπονητής που αναλαμβάνει την ομάδα στην προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα “ σωστό, συλλογικά αρμονικό σύνολο. “

Το “σύνδρομο του προπονητή” αποτελεί ένα πρόσθετο αρνητικό βίωμα μέσα στα τόσα και τόσα που κάνουν το ποδόσφαιρο στη χώρα μας να...χωλαίνει!

Με ΦΩΤΕΙΝΗ φυσικά εξαίρεση τον Όττο Ρεχάγκελ και το Εθνικό μας συγκρότημα και, ο νοών, νοείτο!...

Ο καθηγητής Πιπερόπουλος είναι συγγραφέας του best seller «Ένας Ψυχολόγος στο Γήπεδο»
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

ΚΑΦΕ-ΝΕΑ: Μεσημεριανό Δελτίο Ειδήσεων (18/11/08)

Γράφει Ο ΘΑΜΩΝΑΣ

18η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008.......06:00-13:30

kafeneio News ....0600......Επιστολή ΒΟΜΒΑ Μανώλη προς Ακογοσκούφη στα " ΝΕΑ"

kafeneio News ....θα φύγουμε ΝΥΧΤΑ είπε ο Πάνος Παναγιωτόπουλος αν σε τρεις μήνες δεν κάνουμε έργο !!!!!! ALPHA TV

kafeneioNews-ALPHA TV...ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ.....Μία επιστολή του Παναγιώτη Ψωμιάδη και ένα έγγραφο της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης σχετικά με την ανταλλαγή ακινήτων με τη Μονή Βατοπεδίου στη Νέα Ραιδεστό, οι οποίες «καίνε» την κυβέρνηση αλλά και τον ίδιο τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης, κατέθεσε την Δευτέρα στην Εξεταστική Επιτροπή το ΠΑΣΟΚ. Η επιστολή είναι του Δεκεμβρίου του 2005 με την οποία ο Νομάρχης κάνει λόγο για «μυστικά μεθοδευμένη χαριστική ανταλλαγή» και το έγγραφο είναι η απόφαση εκχώρησης των ακινήτων στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.Νέες αποκαλύψεις-«φωτιά» έκανε την Δευτέρα ο ALPHA για τα συγκοινωνούντα δοχεία δύο εταιρειών, που πρωταγωνίστησαν στον χορό με τα εκατομμύρια ευρώ και τα οικόπεδα-«φιλέτα» στη Θεσσαλονίκη. Η περιβόητη εταιρεία ΑΝΘΕΜΙΑΣ του Αθανάσιου Πάπιστα που αγόρασε από τον ηγούμενο Εφραίμ τα 64 οικόπεδα του Δημοσίου, έχει συνεταίρο την Κυπριακή offshore εταιρεία Rassadel Ltd του Άθου Κοϊρανίδη, η οποία διαχειρίζεται και επενδύει τα χρήματα της Μονής Βατοπεδίου.

kafeneio News...Sky online..Μέχρι την Τρίτη η Κομισιόν αναμένεται να εγκρίνει το σχέδιο στήριξης των ελληνικών τραπεζών. Όμως, η αργοπορία εντείνει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα ασφυξίας στην αγορά.

SkyNewsonline....Εικονική δημοπρασία στο Βατοπέδιο ...... Εικονική φαίνεται να ήταν η δημοπρασία που έγινε το Νοέμβριο του 2006 από τη Μονή Βατοπεδιου για την εκποίηση 67 κτημάτων στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Με μεγάλη πτώση έκλεισε η τιμή του πετρελαίου σήμερα στη Νέα Υόρκη, Στην προθεσμιακή αγορά της Νέας Υόρκης (Nymex), το βαρέλι του «ελαφρού αργού» με προθεσμία παράδοσης τον Δεκέμβριο έκλεισε στα 54,95 δολάρια, υποχωρώντας κατά 2,09 δολάρια από την Παρασκευή.Η ελληνική αγορά εξακολουθεί να υστερεί σημαντικά στην απορρόφηση των μεγάλων μειώσεων που έχουν καταγραφεί στο τελευταίο διάστημα στις τιμές των καυσίμων διεθνώς.Είναι χαρακτηριστικό ότι εδώ και ένα μήνα η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης στα διυλιστήρια εκφρασμένη σε ευρώ, έχει υποχωρήσει από τα 98 λεπτά το λίτρο στις 13 Οκτωβρίου στα 82 λεπτά το λίτρο, δηλαδή κατά 16 λεπτά.Αλλά η βενζίνη που φτάνει στα ρεζερβουάρ μας στο ίδιο χρονικό διάστημα έχει υποχωρήσει, με βάση τις τιμοληψίες του υπουργείου Ανάπτυξης, από τα 1,056 ευρώ στα 93,4 λεπτά δηλαδή περίπου κατά 12 λεπτά ανά λίτρο.

kafeneio News ωρα 0815...ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΩΡΑ 0820 ...Παρέμβαση δημοσιογράφου Βαξεβάνη στον ΑΛΦΑ TVστην εκπομπή του ΑΥΤΙΑ <<< Ο Νομάρχης Ψωμιάδης ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΑΔΕΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΟ ΦΕΚ 3822 ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!!!!! >>>

kafeneio News ..διάλογοι σε Μεγάλο Νοσοκομείο μας μεταξυ προσωπικού ΧΤΕΣ...."- Εχεις γάζες περίσσευμα να με καλύψεις;- Θα σου στείλω όσες μπορώ, αλλά σύριγγες πρέπει να βρούμε από αλλού, τελειώνουν και εδώ…- Εντάξει, και για ορούς μην ανησυχείς, ξέρω από πού θα καλυφτούμε…Aυτοί οι διάλογοι είναι που ακούγονται κάθε μέρα στα νοσοκομεία που «ξεμένουν» από γάζες, ορούς, σύριγγες, καθετήρες και διάφορα άλλα αναλώσιμα υλικά, εξαιτίας του «παγώματος» των προμηθειών!

CNN..reports..Πτωτικές τάσεις καταγράφουν τα ασιατικά χρηματιστήρια, που ακολούθησαν τη χθεσινή υποχώρηση στη Wall Street. Στο αμερικανικό χρηματιστήριο, το μεγαλύτερο μέρος της συνεδρίασης χαρακτήριζε η υψηλή μεταβλητότητα και ο δείκτης Dow Jones έκλεισε με πτώση -2,72%, ο δείκτης Nasdaq με -2,29% και ο S&P's κατά 2,62%.

CNN..reports..Δύο εργαζόμενοι της Petroleos Mexicanos (Pemex) σκοτώθηκαν από έκρηξη που σημειώθηκε σε μια μονάδα παραγωγής φυσικού αερίου στο νοτιοανατολικό Μεξικό, όπως ανακοίνωσε η εθνική πετρελαϊκή εταιρεία της χώρας.

.Σε αποκλεισμό της Εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης στο 210ο χλμ. στο ύψος της Λαμίας προχώρησαν οι καπνοπαραγωγοί από τη Φθιώτιδα. Η διέλευση των οχημάτων γίνεται από παρακαμπτηρίους οδούς. Οι αγρότες με περισσότερα από 100 τρακτέρ έκλεισαν την Εθνική Οδό εν όψει των εξελίξεων με τις επιδοτήσεις της καπνοκαλλιέργειας. Την ίδια ώρα περίπου 300 αγροτικά μηχανήματα έχουν συγκεντρωθεί στον κόμβο της Αταλάντης.Οι αγρότες είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν στην εθνική οδό μέχρι να πληροφορηθούν θετικές εξελίξεις, ιδιαίτερα για τις επιδοτήσεις της καπνοκαλλιέργειας.

Σε μεγάλο εσωκομματικό πρόβλημα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση τείνει να εξελιχθεί η αντεπίθεση των λεγόμενων «κόκκινων βουλευτών» της ΝΔ. Πρόκειται για τους εκπρόσωπους της «λαϊκής Δεξιάς», οι οποίοι πυκνώνουν τις δημόσιες παρεμβάσεις τους, ζητώντας αλλαγή πολιτικής στον τομέα της οικονομίας, εδώ και τώρα. Παράλληλα, τα ίδια πρόσωπα επισημαίνουν την ανάγκη αντικατάστασης διοικητών ΔΕΚΟ, των λεγόμενων «golden boys», αλλά και υπουργών.

kafeneio KALO TAXIDI FILE!!!!Στο Νεκροταφείο Ζωγράφου κηδεύεται σήμερα, στις 15:00, ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Γιώργος Κοίλιαρης, ο οποίος έχασε τη μάχη για τη ζωή μετά τον τραυματισμό κατά τη διάρκεια αποστολής στο Αφγανιστάν. Ο Γιώργος Κοίλιαρης είχε τραυματιστεί το πρωί της Πέμπτης 9 Οκτωβρίου και διακομίστηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ.

Υπό ασφυκτικές πιέσεις, ακόμη και «γαλάζιων» στελεχών, και με στόχο την ανατροπή του αρνητικού κλίματος κινείται η κυβέρνηση, που ποντάρει στην οικονομία. Σήμερα το απόγευμα αρχίζει η συζήτηση του πακέτου των 28 δισ. ευρώ στη Βουλή .

kafeneio...η κατάρρευση του Χρηματιστηρίου συνεχίζεται δυστυχώς ---Γ.Δ. 1.881,02 -2,13% !!!

Πρακτικά των συνεδριάσεων της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου που μαρτυρούν την ύπαρξη εκπροσώπων -και του μοναχού Αρσένιου- της Μονής κατά τις συνεδριάσεις έδωσε στη δημοσιότητα το ΠΑΣΟΚ. Συμμετοχή της Μονής Βατοπεδίου σε συσκέψεις της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου μαρτυρούν πρακτικά των συνεδριάσεων του Δ.Σ. της ΚΕΔ που έδωσε στη δημοσιότητα το ΠΑΣΟΚ.Την 21η Ιουλίου 2005, οπότε συζητήθηκε το αίτημα της Μονής για ανταλλαγή εκτάσεων, όπως επίσης και η θετική εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης που συστήθηκε για να εξετάσει την πρόταση, δύο εκπρόσωποι της Μονής, συμμετείχαν στη σύσκεψη.

kafeneio....Την άμεση παρέμβαση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστάσιου Κανελλόπουλου, ο οποίος είναι αρμόδιος για θέματα αθλητισμού, προκάλεσαν τα επεισόδια που έγιναν το περασμένο Σάββατο κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Λάρισας-Παναθηναϊκού, αλλά και τα έκτροπα που σημειώθηκαν στις 2 Νοεμβρίου κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης Ηρακλή-ΠΑΟΚ.

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Ναι,πήγα στο Βατοπαίδι...

"Τα καρποφόρα δέντρα πετροβολάνε..."
Πατήρ Παισιος Αγιορείτης

Πρωτη φορα στο Αγιο Ορος.Με τη βοηθεια του Θεου,ξεκινησαμε Σαββατο πρωι για να καλυψουμε τα 650 χιλιομετρα που χωριζουν την Αθηνα απο την Ουρανουπολη.Μετα απο ενα κουραστικο ταξιδι και αναπαυση στα ορια της Αθωνικης Πολιτειας,παιρνουμε Κυριακη πρωι το καραβακι που θα μας μετεφερε στο Περιβολι της Παναγιας.Απο εκει με ιδιωτικο πουλμανακι κατευθυνση προς το Βατοπαιδι,οπου φτανουμε μετα απο μια σκληρη χωματινη διαδρομη διαρκειας 20 λεπτων περιπου.

Φτανοντας κανεις εκει,το πρωτο πραγμα που παρατηρει κανεις ειναι οι πολλες σκαλωσιες που "στολιζουν" τα κτισματα του Μοναστηριου.Μαλιστα,πολλα εργα φαινονται αφημενα στην τυχη τους.Στην Πυλη μας υποδεχεται χαμογελαστος ενας μοναχος που ζηταει τα στοιχεια μας,γιατι οπως μας λεει,"αυτες τις μερες προσπαθουν να ερθουν εδω πολλοι που δε θελουν να δωσουν ονοματα" (ποιοι αραγε..;).Μεταφερομαστε στο αρχονταρικι,τη "ρεσεψιον" οπως ξεδιαντροπα αποκαλεσαν καποιοι αλλοι καλοθελητες:εκει,αλλος μοναχος μας φερνει κατευθειαν νερο,λουκουμι και τσιπουρο για να μας κερασει.

Πιανουμε ψιλη κουβεντα,αναποφευκτα και γυρω απο τον πολεμο που δεχεται η Μονη τελευταια.Εκεινος απαντα με απιστευτα ηρεμο υφος,που δεν επιδεχεται παρεξηγησεις:εμεις εδω μοναζουμε,κυριοι.Θα το διαπιστωσετε μονοι σας και θα λυθουν οι οποιες αποριες σας.Μας κατατοπιζει σχετικα με το προγραμμα των ακολουθιων και μας δινει το δωματιο μας.

Το οποιο ειναι μια τετρακλινη σοφιτα-και οχι...σουιτα- που με το ζορι χωραει 4 ατομα.Κρεβατια στοιβαγμενα το ενα διπλα στο αλλο και ελαχιστος χωρος για κινηση εκει μεσα.Ενα απλο παραθυρακι και μια κρεμαστρα.Κοινως,ενας λιτος χωρος καταλληλος μοναχα για εναν υπνο και τιποτα περισσοτερο.Το κοινο μπανιο,διαθετει 3 νιπτηρες,3 τουαλετες τουρκικες και μια ντουζιερα για 40 ατομα (τοσα χωραει ο καθε οροφος του ξενωνα)!!!Κι αν καποιος αναρωτιεται γιατι γραφω τοσο αναλυτικα τα παραπανω,ας με συγχωρεσει...ισως δεν ειναι τοσο απαραιτητα,αλλα οι καιροι που ζουμε ειναι πονηροι και οι συκοφαντες πολλοι και διαφοροι...

Κατεβαινουμε για μια συντομη βολτα στο Μοναστηρι.Στις 3 ακριβως,χτυπαει το ταλαντο για τον Εσπερινο.Η πρωτη επαφη με τον τροπο Εκκλησιασμου των μοναχων ειναι συγκλονιστικη:Απολυτη ησυχια και κατανυξη.Μπροστα μου καθεται ενας 50αρης περιπου μοναχος που δεν κουραζεται να βαζει συνεχεις αγιοριτεικες-ξερετε,αυτες που ξαπλωνεις σχεδον μπρουμυτα στο πατωμα-μετανοιες.Τον παρατηρω με θαυμασμο και με τρομο,οτι καποια στιγμη θα καταρρευσει.Ομως,τιποτα δε γινεται τελικα.Σηκωνεται σα να μη συμβαινει τιποτα και συνεχιζει την προσευχη του.

Τελειωνει ο Εσπερινος,σειρα εχει η τραπεζα.Για μενα,μια πρωτογνωρη εμπειρια:το να τρως ησυχα χωρις να βγαζεις αχνα,ακουγοντας απλα τον μοναχο που διαβαζει διαφορα αποσπασματα απο πατερικα κειμενα.Εκει παρατηρω για πρωτη φορα τον Ηγουμενο Εφραιμ:εναν ανθρωπο που,μηνες τωρα,σταυρωνουν και συκοφαντουν με τον πιο ελεεινο τροπο τα μμε.Ο ιδιος,δεν τρωει σχεδον τιποτα.Παιρνει το μικροφωνο-γιατι η αιθουσα ειναι μεγαλη-και μας μιλαει.

Προσπαθω να σκεφτω:αυτο ειναι το...τερας που μας παρουσιαζουν τοσο καιρο;Ο αδιστακτος μανατζερ;Το προσωπο που τρεμουν οι πολιτικοι και ειδικα η κυβερνηση;Αυτος που ανεβοκατεβαζει Υπουργους,πουλαει κι αγοραζει τη μιση Ελλαδα κι εχει γινει συνωνυμο της απατεωνιας και της λαμογιας;Ή μηπως ζω σε αλλο πλανητη;

Τελικα,μαλλον το τελευταιο πρεπει να ισχυει:ακομα κι ο πιο κακοπροαιρετος ή επιφυλακτικος,οταν ακουει τον Γεροντα αυτον να μιλαει,νιωθει ποσο γελοια ειναι η κριτικη που του ασκειται.Καταλαβαινει ποσο στημενο ειναι το παιχνιδι.Ντρεπεται που συμμετεχει,θελοντας και μη,σ'αυτο το θεατρο του παραλογου.

Και ειναι και το αλλο:απεναντι μας καθονται τα παιδια ενος Λυκειου απο τη Θεσσαλονικη.Οι καθηγητες τους εφεραν προσκυνηματικη εκδρομη στο Αγιο Ορος.Κοινοι εφηβοι,με το επαναστατικο στυλακι τους και το αιμα να βραζει.Αρχικα σκανε χαμογελα οταν βλεπουν οτι μιλαει ο "Εφραιμ",οπως εχουν μαθει να τον αποκαλουν.Οσο περναει η ωρα ομως,βυθιζονται κι αυτοι στους σοφους λογους του.Μοιαζουν να προβληματιζονται για το ποιον εχουν ακριβως απεναντι τους:τον διαβολο που παρουσιαζουν τα μμε ή εναν απλο και ταπεινο μοναχο;

Το λιτο και σιωπηλο φαγητο τελειωνει.Οι μοναχοι μας οδηγουν στο Καθολικο,οπου μας λενε λιγα λογια για την Ιστορια της Μονης και μας παρουσιαζουν τα αγια λειψανα.Αναμεσα τους,ξεχωριζει η Τιμια Ζωνη της Παναγιας και η καρα του Αγιου Ιωαννη του Χρυσοστομου,οπου το αριστερο αυτι διατηρειται ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ.Ναι,ακριβως.Και το βλεπω κι εγω,ο απιστος Θωμας,απο αποσταση εκατοστων.Ειναι οντως αναλλοιωτο.Τελικα,εχουμε αναγκη τα θαυματα για να πιστεψουμε;Στην περιπτωση μου ναι.Οχι ομως για να πιστεψω.Αλλα για να επιβεβαιωθω...

Ανεβαινουμε σιγα σιγα στα δωματια μας,οπου πιανουμε κουβεντουλα για να περασει η ωρα.Νωρις νωρις πεφτουμε για υπνο,για να μπορεσουμε να σηκωθουμε το πρωι.Και το κανουμε:ορεξατοι,κατηφοριζουμε προς την Εκκλησια.Εκει,η ατμοσφαιρα συγκλονιστικη:απολυτο σχεδον σκοταδι και ησυχια,που διακοπτεται μονο απο τους χαμηλοφωνους υμνους των μοναχων:ο ιδανικος τοπος και τροπος για να προσευχηθεις.Μακρια απο κουτσομπολια,περιττους φωτισμους και εκκοσμικευσεις.Εκει,βρισκεσαι μοναχα εσυ κι ο Θεος.Τιποτα αλλο.Αυτο αρκει.

Μετα απο 3 περιπου ωρες,ο Ορθρος και η Θεια Λειτουργια τελειωνουν.Μας προσφερουν αντιδωρο κι αγιασμο και οδηγουμαστε στην τραπεζα.Ξανα ο Ηγουμενος Εφραιμ μας προσφερει παρηγορια και ανακουφιση με τους λογους του.Την ωρα που περναω απο διπλα του εξω,τον παρατηρω:το προσωπο του φαινεται ταλαιπωρημενο,αλλα φωτεινο.Το χαμογελο του ζωηρο και συγκαταβατικο.Λετε αυτο να ειναι γενικο γνωρισμα των "μανατζερς";Γιατι εγω αλλα ξερω...

Φτανει η ωρα να φυγουμε.Οι εντυπωσεις,πολυ καλες και δυνατες:Περιμενα να βρω μια Μονη κοσμικη και στη δινη των σκανδαλων,αλλα αντιθετα ανακαλυψα μια οαση προσευχης,ηρεμιας και κατανυξης.Τελικα,ριχνω μια ακομη ματια στον περιβολο του Μοναστηριου,ψαχνοντας ισως για τιποτα κακως κειμενα.Ενας μοναχος,που τον θυμαμαι γιατι ηταν απο τους 4-5 που καθονταν διπλα στον Ηγουμενο,με πλησιαζει και μου μιλαει.Φαινεται με ειδε ετσι ανησυχο κι εξερευνητικο κι εσπευσε να μου λυσει τις αποριες μου.Οι οποιες τελικα,αποδεικνυονται χαζες:ισως γιατι εμεις οι λαικοι,ακομα και μεσα σε χωρους ιερους,θελουμε παντα να βρισκουμε το κακο,ακομα κι οταν δεν υπαρχει...

Σε τελικη αναλυση,αυτο ισχυει στην περιπτωση της Μονης Βατοπαιδιου:ενα τεραστιο θεατρο σκιων με πρωταγωνιστες τους γνωστους-αγνωστους καραγκιοζηδες,που στηθηκε για να χτυπησουν το ιστορικο Μοναστηρι.Ομως,το ψεμα εχει κοντα ποδια.Και η πραγματικοτητα ειναι εντελως διαφορετικη απο αυτη που μας παρουσιαζουν οι διαφοροι εκ μακρωθεν και ανοητως ωρυομενοι "υπερασπιστες του κοσμακη" και κριτες των παντων.Το Βατοπαιδι ηταν,ειναι και θα ειναι ο πνευματικος πνευμονας στο σωμα του Αγιου Ορους.

Κι οποιος αμφιβαλλει,δεν εχει παρα να το επισκεφθει...
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...