ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ!!

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΡΙΟ ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΤΟ Δ.Σ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Με μια λιτή ανακοίνωση ο δήμος Ιωαννιτών, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, κάνει επιτέλους επίκληση στη νομιμότητα και βάσει των διατάξεων του κώδικα δήμων και κοινοτήτων, αποφάσισε επιτέλους να συγκαλέσει για την ερχόμενη Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου, συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Όπως αναφέρεται σ' αυτή, μοναδικό θέμα συζήτησης θα είναι η εκλογή προέδρου του οργάνου, λόγω της έκπτωσης Πεδιαδιτάκη, ενώ σημασία έχει να τονίσουμε, πως την πρόσκληση υπογράφει ο πλειοψηφών δημοτικός σύμβουλος, που δεν είναι άλλος από τον κ. Βασίλη Κοσμά.

Βέβαια χρειάστηκαν να περάσουν ακριβώς δύο μήνες, απ' όταν πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνεδρίαση του οργάνου, την Τρίτη 29 Ιουλίου, όπου κύριο θέμα τότε αποτέλεσε, η διοργάνωση της… εμποροπανήγυρης στο δήμο.

Ως γνωστόν, το δημοτικό συμβούλιο Ιωαννίνων, παράνομα και παράτυπα δεν συνεδρίασε όλο το προηγούμενο διάστημα, καθώς στις προθέσεις του δημάρχου δεν ήταν η αντικατάσταση του ήδη έκπτωτου κ. Πεδιαδιτάκη, αλλά η προσμονή μέχρις εσχάτων ενός δικαστικού «θαύματος», που ως σήμερα, δυστυχώς για τον κ. Γκόντα, δεν έγινε, μιας και η αίτηση αναστολής του έκπτωτου στο Συμβούλιο της Επικρατείας, πρόσφατα απορρίφθηκε.

Έτσι λοιπόν, η δημοτική αρχή, συρόμενη από τις εξελίξεις, όπως αυτές προκύπτουν και από την πρόσφατη επιβολή 20ήμερης ποινής αργίας στο δήμαρχο κ. Γκόντα, αποφάσισε τελικά να πράξει αυτό που έπρεπε να είχε ήδη κάνει μέσα στο μήνα Αύγουστο, να προβεί δηλαδή στη σύγκλιση του δημοτικού συμβουλίου, ώστε εκλέγοντας νέο πρόεδρο να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία του οργάνου και να προωθήσει την επίλυση των προβλημάτων της πόλης.

Είναι σαφές, πως αυτή η κίνηση της δημοτικής αρχής είναι ενέργεια που υπαγορεύεται από το κλίμα έντασης και πανικού που διέπει το δημαρχείο, εδώ και αρκετές εβδομάδες. Σε αυτό το αρνητικό κλίμα εσωστρέφειας, που κυοφορείται εδώ και καιρό στους κόλπους της δημοτικής αρχής, συνέτεινε και η κίνηση των παρατάξεων της αντιπολίτευσης, που μη μπορώντας να παραμείνουν παθητικοί θεατές στη συνεχιζόμενη απαξίωση του οργάνου, επιχείρησαν την περασμένη Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου, να προκαλέσουν έκτακτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, με μοναδικό θέμα συζήτησης την εκλογή νέου προέδρου.

Η αντιπολίτευση, απευθύνοντας τότε πρόσκληση προς τον πλειοψειφήσαντα δημοτικό σύμβουλο κ. Βασίλη Κοσμά, τον καλούσαν, όπως ορίζει ο νόμος, να αναλάβει πρωτοβουλία εξόδου από την κρίση, πού όμως δεν αναλήφθηκε, καθώς ουδείς από το «στρατόπεδο» της δημοτικής αρχής δεν επιθυμούσε την εκλογή νέου προέδρου να την καρπωθούν οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Εξάλλου, εντελώς αιφνιδίως και ερήμην των περισσοτέρων μελών της παράταξής του, ο δήμαρχος κ. Γκόντας παραχώρησε την προεδρία της δημαρχιακής επιτροπής που διατηρούσε ο ίδιος στον αντιδήμαρχο Επαμεινώνδα Ριστάνη.

Και ενώ μέρα με τη μέρα οι δικαστικές εξελίξεις, σε όλα τα μέτωπα του δήμου δεν τον δικαιώνουν, αλλά αντίθετα δυσχεραίνουν την θέση του, είναι φανερό, πως ο ίδιος εξάντλησε όλα τα χρονικά περιθώρια, αναμένοντας να ξανακριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας η έκπτωση του έκπτωτου Γιάννη Πεδιαδιτάκη, που είναι προγραμματισμένη για την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου. Έως τότε ο δήμαρχος, είναι σαφές, πως μέσα από τη μοναξιά του ο Νίκος Γκόντας, θα συνεχίσει να εξαπολύει πρωτοφανείς κατηγορίες και ύβρεις εναντίον του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Ηπείρου, αφού κατά πάγια τακτική του αρέσκεται να ανακαλύπτει «εχθρούς» εκεί που δεν υπάρχουν.

Άλλωστε, οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης από την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου με κοινή επιστολή που είχαν αποστείλει, τόσο προς το δήμαρχο Ιωαννίνων όσο και προς τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Ηπείρου, μεταξύ άλλων τόνιζαν το γεγονός, πως εδώ και αρκετό καιρό το δημοτικό συμβούλιο της πόλης δεν λειτουργεί, επειδή ο πρόεδρος κ. Γιάννης Πεδιαδιτάκης έχει εκπέσει από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου. «Έτσι δεν υφίσταται Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου με αποτέλεσμα μεγάλα και σοβαρά θέματα της πόλης και των πολιτών, όπως π.χ. το Ρυθμιστικό σχέδιο του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, να μην μπορούν να συζητηθούν», υπογραμμίζει με νόημα η αντιπολίτευση.

Στη συνέχεια είναι προφανής η διάθεση των παρατάξεων της αντιπολίτευσης να επικαλεστούν τους νόμους και τις κείμενες διατάξεις της Πολιτείας, τους οποίους η δημοτική αρχή Γκόντα, εδώ και μήνες επιδεικτικά και με προκλητικό τρόπο, συνεχίζει να απαξιώνει. «Για τους ανωτέρω λόγους ζητάμε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 95 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Ν.3463/2006) και το έγγραφο 76711/18270 του ΓΓΠΗ την άμεση σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα ημερήσιας διάταξης την εκλογή Πρόεδρου του Δημοτικού Συμβουλίου», αναφέρεται στο κοινό έγγραφο των δύο παρατάξεων.

Και ενώ βάσει των κείμενων διατάξεων του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που ορίζουν τη λειτουργία των ΟΤΑ, η δημοτική αρχή είναι υποχρεωμένη εντός μίας εβδομάδας να προβεί στον ορισμό συνεδρίασης, το ερώτημα που εύλογα προκύπτει, σχετίζεται με τη στάση που θα κρατήσει ο κ. Γκόντας, καθώς από τη μία θα πρέπει να εκτονώσει τους «κραδασμούς» της δεδομένης δυσαρέσκειας Πεδιαδιτάκη, που θα αισθανθεί «αδειασμένος», ενώ από την άλλη προβληματίζεται για το εάν θα πρέπει επιτέλους, έστω και για μια φορά να λειτουργήσει με βάση τη νομιμότητα, αφήνοντας πίσω του τον ολισθηρό μονόδρομο της απόκλισης από τους νόμους της Πολιτείας.

Βέβαια, η μη σύγκλιση του δημοτικού συμβουλίου, δεν αποτελεί τυχαίο και συγκυριακό γεγονός, αλλά πάγια πρακτική της σημερινής δημοτικής αρχής Γκόντα, αφού και πέρυσι, (Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007), ο κ. Φίλιος, μέσα από επιστολή που είχε αποστείλει στον τότε Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, κ. Πεδιαδιτάκη, ζητούσε την άμεση σύγκλιση του οργάνου, μιας και τότε είχαν παρέλθει δύο μήνες από την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων!!!

«Σε κάθε περίπτωση επιφυλασσόμαστε για την προάσπιση της νομιμότητας και της διαφάνειας με την άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από τον θεσμικό μας ρόλο», δήλωνε τότε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της παράταξης «Συνεργασία για την αλλαγή».

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Το Βατοπαίδι Αρσακιάς μπροστά στην Τοπλού

Τι Λέτε γιαυτό Κε Καρχιμάκη

Από το makelio

ΩΧΡΙΑ ΤΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΠΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ!
Η Μονή Τοπλού, μέσω του Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή», όπως είναι ήδη γνωστό, έχει παραχωρήσει για τουριστική αξιοποίηση με σύμβαση σε Άγγλους επενδυτές 26 χιλιάδες στρέμματα για 80 χρόνια. Μεταξύ αυτών των στρεμμάτων όμως υπήρχαν και 10 χιλιάδες στρέμματα, για τα οποία από το 1985 υπάρχει σε εξέλιξη δικαστική διεκδίκηση, μεταξύ Μονής και Ελληνικού Δημοσίου.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα μέσα από έγγραφα η "Ν.Κ.", την ώρα που η αντιδικία αυτή κορυφώνεται, η Μονή προχωρά όχι απλά σε συζητήσεις αλλά μέχρι και σε υπογραφή σύμβασης παραχώρησης και των 26 χιλιάδων στρεμμάτων στους Άγγλους επενδυτές για την ίδια διάρκεια, παρότι τα 10 χιλιάδες στρέμματα διεκδικούνται από το Ελληνικό Δημόσιο(!).

Για την ακρίβεια, ενώ ο Ρεθυμνιώτης πολιτικός Γιάννης Σμπώκος, κατά τη θητεία του ως γενικός γραμματέας Δασών, φέρνει τη διεκδίκηση του Ελληνικού Δημοσίου για τα 10.000 στρέμματα στα δικαστήρια με ανυποχώρητη στάση έναντι της Μονής, άλλοι πολιτικοί παράγοντες με πρωταγωνιστή τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Γιώργο Δρύ, με απευθείας επιστολή του προς τον πρόεδρο του Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή» και Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας, τον πληροφορεί πως ακόμη κι αν τα δικαστήρια αναγνωρίσουν κυριότητα του Δημοσίου στην επίδικη έκταση, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να την εκποιήσει προς το ίδρυμα ή προς επενδυτές, ώστε να αξιοποιηθεί.

Δηλαδή ένας υφυπουργός ανακοινώνει ότι είναι έτοιμος να απεμπολήσει δικαιώματα του Δημοσίου, ακόμη και αν υπάρξει δικαστική απόφαση για αυτά.

Στην επιστολή του αυτή, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1997 (αρ. πρωτ. 10/63), ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς σημείωσε, μεταξύ άλλων, προς τον πρόεδρο του Ιδρύματος "Παναγία η Ακρωτηριανή": «... Επί του ερωτήματος της περιπτώσεως της επιστολής σας, σας γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν. 4377/29, έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε, ευθύς αμέσως, όταν κριθεί το θέμα της κυριότητας της επίμαχης έκτασης από τη Δικαιοσύνη, σε απευθείας εκποίηση προς το Ίδρυμα τής εν λόγω έκτασης, με σκοπό την τουριστική της αξιοποίηση...».

Εγκρίσεις παρά την αντιδικία

Αμαρτωλές ιερές μπίζνες

Μετά από αυτό, η Μονή που ήδη έχει συνάψει προσύμφωνα με τους Άγγλους, ενώ το Δημόσιο αντιδικεί μαζί της για τα 10.000 στρέμματα, υπογράφει τον Ιούλιο του 1998 και οριστική σύμβαση με τους Άγγλους, στην οποία μάλιστα μνημονεύεται (!) και η έγγραφη διαβεβαίωση Δρυ, ότι ακόμη και αν το Δημόσιο κερδίσει τα 10.000 στρέμματα, αυτά θα εκποιηθούν στη Μονή και τους επενδυτές.

Ακόμη πιο τρανταχτό, είναι πως έξι μέρες πριν την υπογραφή της οριστικής σύμβασης μεταξύ Μονής και Άγγλων επενδυτών για την παραχώρηση των 26 χιλιάδων στρεμμάτων και παρά το ότι η αντιδικία με το Ελληνικό Δημόσιο είναι σε πλήρη εξέλιξη, ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, Χαρ. Αλαμάνος, εγκρίνει (!) τη διάθεση της έκτασης στη Loyalward για τουριστική αξιοποίηση.

Το Σεπτέμβριο του 1998, ο τότε νομάρχης Λασιθίου Γιάννης Παπατσάκωνας, μετά από αίτηση του Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή» εκδίδει αυθημερόν, χωρίς τις κατά το νόμο αναγκαίες γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών, όπως το Δασαρχείο, την άδεια μεταβίβασης της έκτασης των 26 χιλιάδων στρεμμάτων από τη Μονή στους Άγγλους επενδυτές, παρά τη δικαστική διεκδίκηση σχεδόν του ενός τρίτου της έκτασης από το Δημόσιο. Με βάση την τότε απόφαση του νομάρχη Λασιθίου, τον Οκτώβριο του 1998 επαναλαμβάνεται η μεταβίβαση της έκτασης για Τρίτη φορά. Το εντυπωσιακό είναι πως μέχρι εκείνη τη στιγμή η μόνη δικαστική απόφαση που υπάρχει, είναι του Ιανουαρίου του 1997 (23/1997), που αναγνωρίζει ότι τα 10.000 στρέμματα της έκτασης ανήκουν στο Δημόσιο και η Μονή έχει ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης στον Άρειο Πάγο, που θα γίνει δεκτή το Νοέμβριο του 1998, δηλαδή ένα μήνα μετά τη μεταβίβαση της όλης έκτασης!

Πάνω σε τέτοιες βάσεις χτίζονταν αργά αλλά σταθερά η απεμπόληση δικαιωμάτων του Δημοσίου, με αποτέλεσμα η παραχώρηση των 26.000 στρεμμάτων από τη Μονή στους Άγγλους επενδυτές για 80 χρόνια, να έχει προχωρήσει πολύ πριν το τελεσίδικο της αντιδικίας με το Ελληνικό Δημόσιο για τα 10.000 τουλάχιστον στρέμματα αυτής της έκτασης.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΒΟ ΣΙΔΕΡΟ

1. Τo 1989-90 γίvovται oι πρώτες επαφές μεταξύ της Μovής Τoπλoύ και δύο Άγγλων, τoυ Peter Choulman (κατόπιν ιδρυτή της Loyalward) και τoυ Simon Berry, με αvτικείμεvo τη διάθεση της μovαστηριακής περιουσίας σε επενδυτές για αξιoπoίηση.

2. Η εδαφική έκταση ήδη τoυ Κάβo Σίδερo είvαι αvτικείμεvo δικαστικής διεκδίκησης από τo Ελληvικό δημόσιο από τo 1985.

3. Τov Iαvoυάριo 1991 o Peter Choulman ιδρύει τη Loyalward με κεφάλαιο 1.000 Λίρες Αγγλίας, με αποκλειστικό σκoπό vα αvαλάβει τηv αξιoπoίηση της περιουσίας τoυ Μovαστηριoύ.

4. Τov ίδιο περίπου χρόvo αρχίζoυv oι διαδικασίες για τη σύσταση τoυ Κoιvωφελoύς Iδρύματoς "Παvαγία Ακρωτηριαvή", με ιδρυτή τη Μovή Τoπλoύ. Η πρώτη συμβoλαιoγραφική πράξη για μεταβίβαση της έκτασης (26.000 στρέμματα) υπογράφεται τov Αύγoυστo 1991, και εvώ η έκταση εξακoλoυθεί vα τελεί υπό τη διεκδίκηση τoυ Δημoσίoυ. Η πράξη επαvαλαμβάvεται τo Δεκέμβριο

1991. Η σύσταση τoυ Iδρύματoς εγκρίvεται με Προεδρικό Διάταγμα τov Μάϊo 1992. Τo Ίδρυμα εποπτεύεται από τα υπουργεία Οικovoμικώv, Παιδείας, Πoλιτισμoύ και Γεωργίας.

5. Και oι δύo μεταβιβάσεις είvαι άκυρες επειδή δεν είχε εκδοθεί η αναγκαία άδεια τoυ Νομάρχη, πέρα από τo γεγovός ότι η έκταση τελούσε υπό τη διεκδίκηση τoυ Ελληvικoύ Δημoσίoυ. Απόπειρα διόρθωσης της ακυρότητας θα γίνει με τρίτη επανάληψη μετά από επτά χρόνια (Οκτώβριoς 1998).

6. Τo Δεκέμβριο 1992 τo Ίδρυμα "Παvαγία Ακρωτηριαvή" ξεκινά διαδικασίες για vα αναθέσει τηv αξιoπoίηση της έκτασης, παρόλο πού αυτή ήταv ακόμη επίδικη. Υποψήφιες είvαι η Loyalward και δύo κoιvoπραξίες, μια Ελληvική και μια Αυστριακή, από τις oπoίες η πρώτη αποχώρησε και η δεύτερη απoκλείστηκε.

7. Τov Απρίλιο 1995 τo Ίδρυμα υπογράφει πρoσύμφωvo με τηv Loyalward για παραχώρηση της έκτασης για 80 χρόvια. Η έκταση είvαι ακόμη επίδικη.

8. Τov Ιανουάριο 1997 τo Εφετείο Κρήτης αvαγvωρίζει ότι 10.000 στρέμματα της έκτασης αvήκoυv στo Δημόσιο (απόφαση 23/1997). Ταυτόχρονα, με άλλη απόφασή του (22/1997) το Εφετείο υποχρεώνει το μοναστήρι να επιστρέψει στο κράτος 128 εκατομμύρια δραχμές, που είχε εισπράξει ως αποζημίωση για την απαλλοτρίωση έκτασης που αναγνωρίζεται τώρα ως δημόσια. Η Μovή ασκεί

αναιρέσεις και κατά των δύο αποφάσεων στov Άρειο Πάγο.

9. Τov Σεπτέμβριο 1997 o Υφυπουργός Οικovoμικώv Γεώργιος Δρυς, με επιστολή τoυ προς τov Πρόεδρο τoυ Iδρύματoς, δηλώνει ότι ακόμη και αv τα δικαστήρια αvαγvωρίσoυv κυριότητα τoυ Δημoσίoυ στη διεκδικoύμεvη έκταση, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα vα τηv εκποιήσει προς τo Ίδρυμα ή τoυς επενδυτές προς αξιoπoίηση.

10. Η επιστολή τoυ Υφυπoυργoύ Οικovoμικώv μvημovεύεται και στην οριστική

σύμβαση μεταξύ τoυ Iδρύματoς και της Loyalward.

11. Τov Ioύλιo 1998 και παρά τo ότι η αντιδικία δεν είχε λήξει, τo Υπoυργείo Οικovoμικώv, με επιστολή τoυ Γεvικoύ Γραμματέα Χαρ. Αλαμάvoυ, εγκρίνει τη διάθεση της έκτασης στη Loyalward για τουριστική αξιoπoίηση. Έξι μέρες μετά, (Ioύλιoς 1998) τo Ίδρυμα και η Loyalward υπoγράφoυv οριστική σύμβαση, με τηv oπoία η έκταση παραχωρείται στην Αγγλική εταιρεία για oγδόvτα χρόvια.

12. Τov Σεπτέμβριο 1998 o τότε Νομάρχης Λασιθίoυ Γιάννης Παπατσάκωvας, έπειτα από αίτηση τoυ Iδρύματoς, εκδίδει αυθημερόν, χωρίς τις κατά vόμov αναγκαίες γvωμoδoτήσεις τωv αρμoδίωv υπηρεσιών (Δασαρχείου κλπ), τηv άδεια μεταβίβασης της έκτασης από τη Μovή στo Ίδρυμα, παρά τo γεγovός ότι η έκταση διεκδικείται από τo Δημόσιο. Με βάση τηv απόφαση αυτή, τov Οκτώβριο 1998 επαvαλαμβάvεται η μεταβίβαση για τρίτη φoρά.

13. Ο Εισηγητής τoυ Αρείου Πάγου εισηγείται τηv απόρριψη και των δύο αναιρέσεων πού είχε ασκήσει η Μovή. Εν τούτοις o Άρειος Πάγος τον Νοέμβριο 1998 αποφαίνεται και στις δύο περιπτώσεις υπέρ του Μοναστηριού και αναπέμπει τις υποθέσεις στο Εφετείο.

14. Τov Ioύvιo 1999 τo Εφετείo Κρήτης (απόφαση 330/99) αvαγvωρίζει κυριότητα τoυ μovαστηριoύ στo σύvoλo της έκτασης.

15. Τo Δημόσιο ασκεί vέα αναίρεση στov Άρειο Πάγo. Όμως, τον Νοέμβριο 1999 το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους(!!!) ( Γ΄Τμήμα, αρ. 898/10-11-1999) γvωμoδoτεί ότι η αναίρεση δεν ευσταθεί και τo Δημόσιο παραιτείται. Η απόφαση του Εφετείου καθίσταται αμετάκλητη.

16. Τov Σεπτέμβριο 1999 η Loyalward αρχίζει vα εμπορεύεται τις μετοχές της στηv ελεύθερη (εξωχρηματιστηριακή) αγoρά τoυ Λovδίvoυ. Ως ΜΟΝΑΔΙΚΟ περιουσιακό της στoιχείo προβάλλει τα oγδovταετή δικαιώματά της πάνω στηv έκταση.
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Περί εκκλησίας και Θεού το ανάγνωσμα...

Γράφει ο Ιπτάμενος Ολανδός

Επειδή πολλά ακούγονται για την εκκλησία τελευταία, θα προσθέσω και εγώ την άποψη μου. Όπως πάντα καλείστε να την σκεφτείτε και να μην την δεχτείτε ή την απορρίψετε ελαφριά τη καρδία.
Η εκκλησία όταν πρωτοδημιουργήθηκε (μιλάω για την χριστιανική αλλά έχω βάσιμους λόγους να υποπτεύομαι ότι ισχύει για όλες ανεξαιρέτως τις θρησκείες) ήταν ένα κοινόβιο. Δεν ήταν αυτό που εννοούμε τώρα με τον οίκο του Θεού. Οι άνθρωποι όλοι μαζί με συνεργασία ζούσαν κάνοντας εργασίες που είχαν σχέση με το κοινόβιο (παραγωγή τροφής, στέγης) και όχι νοικιάζοντας το σώμα τους ή το μυαλό τους όπως γίνεται τώρα. Δεν είχαν νόμους πάνω από το κεφάλι τους εκτός από τον θεϊκό νόμο (αγαπάτε αλλήλους) και ζούσαν μη βίαια. Μάλιστα αναφέρεται στην επιστολή του Παύλου προς Κορινθίους Α', όταν και προσπαθούσαν να ιδρύσουν αυτά τα κοινόβια, να μην έχουν διαφορές μεταξύ τους και να μην πηγαίνουν προς επίλυση αυτών στα "εθνικά" δικαστήρια αλλά να προσπαθούν να τις λύσουν ειρηνικά μεταξύ τους. Φυσικά ούτε λόγος για ιδιοκτησία και κέρδη αφού όπως είπε και ο ιδρυτής - επαναστάτης ευκολότερα θα περάσει η καμήλα από το μάτι της βελόνας παρά ο πλούσιος στην βασιλεία των ουρανών.
Αργότερα όλα αυτά αλλάξανε όπως ξέρουμε, αλλά θα πρέπει να δούμε προσεκτικά πως και γιατί. Κάποια γεγονότα παίξανε καταλυτικό ρόλο ως προς αυτό. Από αυτά τα μεγάλα γεγονότα (πάντα κατά την άποψη μου) ήταν το σχίσμα, η αναγνώριση του χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και φυσικά όλες οι οικουμενικές σύνοδοι.
Εκεί, ας μου επιτραπεί η έκφραση, "μαγειρεύτηκαν" όλα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα που προκύπτει από την μελέτη του Ευαγγελίου. Όλοι σχεδόν το έχουμε, γιαυτό και σας προτρέπω να διαβάσεται και να συγκρίνετε τις δύο επιστολές του Παύλου προς Κορινθίους. Αν ξέρετε να διαβάζετε νομίζω ότι θα καταλήξετε στο ίδιο συμπέρασμα που κατέληξα και εγώ. Δεν είναι γραμμένες από το ίδιο πρόσωπο. Όποιος είναι μελετηρός, έχει υπομονή και ξέρει να διαβάζει θα βρει πολλά τέτοια παραδείγματα στο "πρωτότυπο" της Αγίας Γραφής. Η πρώτη επιστολή είναι ένα από τα ωραιότερα εδάφια της Αγίας γραφής με ανεξάντλητο βάθος πνευματικού πλούτου. Στην Β' επιστολή όμως, μεταξύ πολλών άλλων, προτρέπει ο "Παύλος" στο εδάφιο 9 τους κορίνθιους να δώσουν μεγαλύτερη προσφορά (έρανος) μην τυχόν και ντροπιαστούν στους Μακεδόνες που τόσο καλά λόγια έχουν ακούσει... Άκουσον, άκουσον. Ο απόστολος προτρέπει για την συλλογή χρημάτων που θα έρθει να παραλάβει ο ίδιος, φυσικά προς ανακούφιση άλλων κοινοτήτων που τα έχουν ανάγκη! Αυτός που δίδασκε και δούλευε για να μην δώσει ποτέ δικαίωμα σε κανέναν! Ο Χριστός πάντα έλεγε δώσε την περιουσία σου και ακολούθησε με, δεν την ζήτησε ποτέ προσωπικά για να την δώσει στους φτωχούς... Νομίζω λοιπόν, ότι κάπως έτσι βάλαμε την εκκλησία πάνω από το κεφάλι μας μεταξύ εμών και του Θεού. Δηλαδή πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του ανθρώπου. Καπιλεύτηκαν την διδασκαλία και την ζωή ενός ανθρώπου για να βγάλουν λεφτά και να ελέγχουν τις μάζες!

Θυμηθείτε επίσης ότι ο ίδιος ο Χριστός έμπαινε σε εκκλησίες της χώρας του και έλεγε ότι μετατρέψαν τον οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου. Άραγε αν ξαναερχόταν δεν θα έλεγε τα ίδια και για τις δικές μας τις εκκλησίες;

Ο μεγάλος δανός φιλόσοφος Søren Kierkegaard είπε ότι το ανθρώπινο είδος ξεκίνησε με την θεϊκή φύση μέσα του και στην συνέχεια έπεσε στο ηθικό επίπεδο. Στη συνέχεια ξέπεσε και από τo ηθικό επίπεδο στο αισθητικό (αυτό των αισθήσεων και γιαυτό προτιμώ τον όρο αισθαντικό).
Η πρώτη πτώση είναι το προπατορικό αμάρτημα. Οι πρωτόπλαστοι αφού φάγανε από το δέντρο της γνώσης, όταν τους φώναξε ο Θεός να παρουσιαστούν μπροστά του αντιλήφθηκαν για πρώτη φορά την γύμνια τους (πτώση στο ηθικό επίπεδο) και την κάλυψαν με ένα φύλλο συκιάς. Από τότε έχουμε ξεπέσει κιάλλο στο αισθαντικό επίπεδο. Ζούμε την ζωή μας απλώς ικανοποιώντας τις αισθήσεις μας ή για να το πω πιό σωστά, οι αισθήσεις μας, ζουν την ζωή μας. Και αν στο ηθικό επίπεδο είχαμε μια πιθανότητα να βρούμε το θείο μέσα μας στο επίπεδο που είναι η ανθρωπότητα τώρα δεν έχει καμμία ελπίδα να ανακαλύψει το θείο μέσα της. Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Νίτσε με την διάσημη πια έκφραση του ο Θεός πέθανε. Μόνο που η εκκλησία μας, κατάφερε να διαστρεβλώσει και αυτή την διδασκαλία και να τον βγάλει αντίχριστο. Αν δεν με πιστεύετε απλώς διαβάστε τα 2 πρώτα εδάφια από τον πρόλογο του "τάδε έφη Ζαρατούστρα" και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Μιλάμε για τις 2 πρώτες σελίδες, του δύσκολου κατά τα άλλα βιβλίου, που κανένας δεν έχει τον χρόνο να διαβάσει, άλλα όλοι ξέρουν ότι λέει ότι ο Θεός πέθανε. Αν δεν είστε μελετηροί αλλά οπτιακουστικοί τύποι τότε δέστε την διάλεξη του Λιαντίνη εδώ.

Αν μου επιτρέπεται (βλασφημία προς τον Θεό αλλά και τους φιλοσόφους) άποψη μου είναι ότι ο Θεός δεν πέθανε αλλά σκοτώνεται διαρκώς από την εκκλησία και κατά επέκταση από την θρησκεία. Δεν είμαι άθεος αλλά είμαι άθρησκος. Ή μπορεί ο Γκάντι να το είπε καλύτερα όταν τον ρώτησαν οι ομοεθνείς του: Μα καλά είστε ή δεν είστε ινδουιστής; Αυτός απάντησε ναι αλλά είμαι και χριστιανός και βουδιστής και μουσουλμάνος...
Είχε απόλυτο δίκαιο ο Νίτσε όταν έλεγε: "και τι είναι η εκκλησία παρά ο τάφος του Θεού;"
Άμοιρε Νίτσε πως να μην σε κυνηγήσει η εκκλησία όταν πας να τους πάρεις την μπουκιά από το στόμα.

Σοβαρές Απόψεις
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Φθινοπωρινή Ισημερία σήμερα

Γράφει η Ολυμπιάδα

Ζώντας σε τσιμεντένια παλάτια κλουβιά, είναι επόμενο να θυμόμαστε την ύπαρξη της Μητέρας Γης μόνο σε φυσικές καταστροφές. Λησμονούμε έτσι το θαύμα της ύπαρξης, της δημιουργίας και της υπέροχης συμπαντικής αρμονίας από την οποία συνειδητά ή ασυνείδητα απέχουμε. Και όμως, έξω από το μικρόκοσμο μας, υπάρχει ένας Κόσμος που μπορεί να δώσει απαντήσεις σε όλα τα παράλογα της ύπαρξης μας, ακόμη και στα μικρά προβλήματα που μαστίζουν την καθημερινότητα μας.

Φθινοπωρινό Ισημερινό Σημείο ονομάζουμε το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο Ήλιος κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Είναι σημείο τομής Ισημερινού και εκλειπτικής, όπου προβάλλεται ο Ήλιος στις 23 Σεπτεμβρίου. (www.astronomia.gr)

Η Φθινοπωρινή Ισημερία εορταζόταν από όλα τα Γηγενή φύλα του πλανήτη που είχαν τις σεληνιακές φάσεις όχι για λατρευτικούς αλλά καθαρά μετρικούς - ημερολογιακούς σκοπούς. Τα φύλα αυτά αναγνωρίζοντας τη σημασία του Ηλίου στην καθημερινή τους ύπαρξη και δη στις γεωργικές τροπές, απέδιδαν τις απαιτούμενες τιμές στις ισημερίες και τα ηλιοστάσια. Στις εξελιγμένες πολιτισμικά κοινωνίες, οι τελετές παρουσίαζαν σημάδια έντονου ορθολογισμού σε αντίθεση με τις σεληνιακές - νομαδικές κοινότητες όπου ο μεσσιανισμός επέβαλε τον αυτοκράτορα - δυνάστη γιό Ηλίου, που ενσάρκωνε τη ζωοδόχο Ηλιακή ιδιότητα.

Ενδεικτική είναι η Ορφική Κοσμοθέαση που τιμούσε την έννοια "Ήφαιστος" την 10^η Φθίνοντος μηνός Βοηδρομιώνος (21^η Σεπτεμβρίου). Γνώριζαν πως η νύχτα μεγάλωνε και ο χειμώνας ερχόταν. Άρα χρειάζονταν το τεχνητό φώς και τη θέρμη της Φωτιάς την οποία συμβόλιζε ο Ήφαιστος. Όλα αυτά επιτυγχάνοντο με την ανάλογη τεχνολογία, ένα από τα χαρακτηριστικά του Θεού. Αξίζει να διαβάσουμε τον Ορφικό ύμνο:

Ηφαίστου, θυμίαμα λιβανομάνναν

Ήφαιστ' ομβριμόθυμε, μεγασθενές, ακάματον πυρ,
λαμπόμενε φλογέαις αυγαίς, φαεσίμβροτε δαίμον,
φωσφόρε, καρτερόχειρ, αιώνιε, τεχνοδίαιτε,
εργαστήρ, κόσμοιο μέρος, στοιχείον αμεμφές,
παμφάγε, πανδαμάτωρ, πανυπέρτατε, παντοδίαιτε,
αιθήρ, ήλιος, άστρα, σελήνη, φως αμίαντον·
ταύτα γαρ Ηφαίστοιο μέλη θνητοίσι προφαίνει.
πάντα δε οίκον έχεις, πάσαν πόλιν, έθνεα πάντα,
σώματά τε θνητών οικείς, πολύολβε, κραταιέ.
κλύθι, μάκαρ, κλήιζω σε προς ευιέρους επιλοιβάς,
αιεί όπως χαίρουσιν επ' έργοις ήμερος έλθοις.
παύσον λυσσώσαν μανίαν πυρός ακαμάτοιο
καύσιν έχων φύσεως εν σώμασιν ημετέροισιν.

Και η μετάφραση:

ΗΦΑΙΣΤΟΥ θυμίαμα, λιβανομάννναν

Ηφαιοτε ίσχυρόκαρδε, μεγαλοδύναμε, πού είσαι τα άσβεστον πυρ,
και φωτίζεσαι από φλογερές λάμψεις, ω θεέ που παρέχεις το φως εις τους ανθρώπους, εσύ πού φέρεις το φως, με τα ισχυρά χέρια, αιώνιε, πού ζής με την τέχνην, συ ο εργάτης, μέρος του κόσμου και στοιχείον άμεμπτον, πού τρώγεις τα πάντα, πού δαμάζεις τα πάντα (ως εκπρόσωπος της φωτιάς), ο υπεράνω όλων υπέρτατος, πού ευρίσκεσαι παντού. ΕΙσαι ο αιθήρ, ο ήλιος, τα άστρα, ή σελήνη, το φως το αμόλυντον διότι αυτό τα μέλη του Ηφαίστου φέρουν το φως είς τους ανθρώπους.
Και κατοικείς εσύ είς πάντα οίκον, όλες τις πόλεις, όλα τα έθνη·
καί κατοικείς (ως πυρ, ως φωτιά) μέσα είς τα σώματα των ανθρώπων, εσύ με την μεγάλην ευτυχίαν, ο ισχυρός.
Ακουσε με μακάριε, εσέ προσκαλώ είς τάς Ιεράς σπονδάς, δια να προσέλθης πάντοτε ήμερος καί με έργα πού φέρουν χαράν.
Κατάπαυσε την λυσσασμένην μανίαν του ακατάβλητου πυρός
παρέχων είς τα ιδικά μας σώματα την φυσικην καύσιν

Βλέπουμε λοιπόν ότι εκτός από τεχνήτης και φωτοφόρος, ο ¨Ηφαιστος παρουσιάζεται ως παμφάγος. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, οι Ορφικοί προ Δωδεκαθέου Έλληνες ήσαν καρποφάγοι. Το χειμώνα όμως αναγκάζοντο να τραφούν με έμψυχα (κυρίως πουλερικά, ΠΟΤΕ βοοειδή), άρα κατ' ανάγκη, παμφάγος ο Ήφαιστος. Στο τέλος της Ωδής, διαπιστώνουμε ότι γνώριζαν και τα των καύσεων που τελεί ο ανθρώπινος οργανισμός, βασική ζωτική λειτουργία.

Αναφορά εκτενή και για τα άλλα Έθνη, που και σε αυτά ζει ο Ήφαιστος. Ας δούμε λοιπόν επιγραμματικά τι εορτάζουν οι Ιάπωνες στην Ισημερία του Φθινοπώρου:

Η ημέρα τής φθινοπωρινής ισημερίας είναι εθνική γιορτή για τους Ιάπωνες. Δεν είναι μόνο η ημέρα που σηματοδοτεί την αλλαγή των εποχών αλλά και μια ημέρα μνήμης για τους θανόντες συγγενείς.

Στις 23 ή 24 Σεπτεμβρίου η διάρκεια τής ημέρας είναι ίδια με την διάρκεια τής νύχτας και από αυτή την ημέρα και μετά, οι ημέρες αρχίζουν να μικραίνουν σε σχέση με τις νύχτες στο βόρειο ημισφαίριο.

Η παραδοσιακή ιαπωνική ονομασία για την περίοδο γύρω από την φθινοπωρινή και την εαρινή ισημερία είναι higan , και όπως λένε οι ιάπωνες «και η ζέστη και το κρύο τελειώνουν με το higan ». Διαρκεί συνολικά επτά ημέρες- τρεις ημέρες πριν από την ισημερία και τρεις ημέρες μετά.

Το higan έχει βουδιστική προέλευση και σημαίνει την «άλλη όχθη του ποταμού του θανάτου». Σ' αυτή την όχθη του ποταμού είναι ο κόσμος που ζούμε και στην άλλη είναι το βασίλειο των νεκρών. Αυτές τις ημέρες, οι ιάπωνες επισκέπτονται τους οικογενειακούς τάφους και προσεύχονται για την ανάπαυση των ψυχών.

Για τους Κέλτες, η φθινοπωρινή περίοδος μετά την Εαρινή Ισημερία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου έτους και ονομάζεται η γιορτή αυτή Samhain. Τότε είναι που αποδίδουν ευχαριστίες στη Μητέρα Γη για τις προσφορές της.
Η "Γιορτή των Νεκρών" (Féile na Marbh στα Κέλτικα), συνδεδεμένη με το Samhain, γιορτάζεται ακόμη και σήμερα σε Σκωτία και Ιρλανδία, και συμβολίζει την ένωση του κόσμου των Νεκρών με αυτόν των Ζωντανών (αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Hallowen). Η μεγαλύτερη όμως γιορτή του Φθινοπώρου για τους Κέλτες είναι η Oidhche Shamhna που σηματοδοτεί τον τελευταίο θερισμό των σπαρτών. Μέχρι και τις μέρες μας, στα Κέλτικα χωριά οι κάτοικοι ανάβουνε δαυλούς και θυσιάζουν μια αγελάδα ρίχνοντας στη συνέχεια τα οστά της μέσα στη πυρά. Επίσης στη Κέλτικη Μυθολογία, τη Φθινοπωρινή Ισημερία είναι που ο Θεός του Φωτός Lugh νικάτε από τον Θεό του Σκότους Tanista, ο οποίος είναι ο δίδυμος αδελφός του.

Οι Σλάβοι έχουν διάφορες γιορτές για το Φθινόπωρο που ξεκινούν κιόλας από το Θερινό Ηλιοστάσιο, με το που η μέρα αρχίζει να μικραίνει. Στις 2 Αυγούστου συγκεκριμένα είναι η γιορτή του Αγίου Ηλία, η οποία έχει να κάνει με τον αρχαίο Θεό Perun, και από αυτήν την ημερομηνία αρχίζει το Φθινόπωρο. Επίσης υπάρχουν και οι γιορτές του θερισμού οι οποίες διαρκούν για τέσσερις μέρες κάθε εβδομάδα μέχρι την Ισημερία και αποκαλούνται Tolo'ka ή Pomoi'. Οι γιορτές στα χωριά πήγαινε από φάρμα σε φάρμα και ο οικοδεσπότης έπρεπε να προσφέρει φαγητό και φιλοξενία. Άλλη μία γιορτή είναι η Yablochnyi/Medovoy Spas η οποία γίνεται προς τιμήν της γονιμότητας της Γης όταν γίνεται η περισυλλογή των φρούτων και του μελιού. Ακόμη μία σημαντική εορτή είναι το Zaziuki, όπου το πνεύμα του θερισμού επιστρέφει στη Γη. Τελευταία γιορτή είναι αυτή της Mokosh όπου δίνονται και πάλι ευχαριστίες προς τη Γη.

Οι γιορτές των Γερμανικών φύλων, και των λαών της Βαλτικής, είναι παρόμοιες με αυτές των Σλάβων. Στη Γερμανία ο Σεπτέμβριος θεωρείται ως Άγιος Μήνας, οι γιορτές όμως των Σαξόνων έχουν χαρακτηριστεί ως φόροι τιμής στο Διάβολο από τους πρώτους χριστιανούς, για ευνόητους λόγους… Διάφορες γιορτές λαμβάνουν χώρα σε όλη τη Γερμανία με χορούς και τραγούδια προς τιμή της Γης για τις προσφορές της (εκεί έχει τις ρίζες του και το διάσημο Oktoberfest).

Οι Σκανδιναβοί πραγματοποιούσαν μάχες με άλογα, μιας και το άλογο αποτελεί ιερό ζώο του Freyr, θεό του Φωτός και της γονιμότητας.

Οι Ισλανδοί πραγματοποιούσουν τον θερισμό και απέδιδαν τιμές στη Γη.

Ας θυμηθούμε αυτές τις ημέρες να τιμήσουμε την τροφό και οικοδέσποινα μας με έναν απλό και εύκολο τρόπο. Το φύτεμα ενός δένδρου.
olympia gr

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Βοηθήστε με γιατί θα τρελαθώ

Γράφει ο Ιάσων

Αφού διάβασα όλα τα άρθρα σας για τα χάλια που έχουμε ως χώρα , σκέφτηκα να πάω στην ιστοσελίδα του λογιστηρίου του κράτους για να δω το δημόσιο χρέος από την μεταπολίτευση και εντεύθεν (πολύ μου άρεσε αυτό το εντεύθεν, κάποτε ζήτησα από ένα γκαρσόνι μια πορτοκαλάδα άνευ ανθρακικού, με κοίταξε καλά και πήγε και ρώτησε τον καφετζή τι σήμαινε το άνευ ). Τι λέτε ότι βρήκα στην ιστοσελίδα ! είχε μόνον για τις τιμές των ομολόγων ενός έτους δύο τριών κτλ . Μόνο για το δημόσιο χρέος δεν είχε . Επειδή πριν το 77 ταξίδευα θυμήθηκα ότι πριν τις εκλογές του 81 το χρέος ήταν λιγότερο από 1 δις δραχμές . Για να μην γράφω ότι θυμάμαι εγώ , έψαξα και βρήκα τα παρακάτω στοιχεία :

1.ΧΡΕΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ

ΕΤΗ	ΧΡΕΟΣ	ΕΛΛΕΙΜΜΑ
1980	480	92
1981	672	241
1982	928	223
1983	1269	284
1984	1883	350
1985	2673	583
1986	3230	515
1987	4046	655
1988	5383	1044
1989	6699	1553
1990	9383	1794
1991	12335	1687
1992	15557	1300
1993	23431	2324
1994	28093	2887
1995	31982	2769
1996	35650	2756
1997	39339	2128

2. Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ Φύλλο Δευτέρας της ελευθεροτυπίας
16 - 07 - 2001

ο Δημόσιο Χρέος, εξαιτίας της καιροσκοπικής και αλόγιστης αυτής πολιτικής και των δύο κομμάτων εξουσίας, ανερχόταν (σε παρένθεση ως ποσοστό ΑΕΠ) σε:

672 δισ. δρχ. (27,3%) το 1981, όταν η Ν.Δ. παρέδωσε την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ.

6.700 δισ. δρχ. (61,5%) το 1989, όταν το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε την εξουσία στη Ν.Δ.

23.430 δισ. δρχ. (111,0%) το 1993, όταν η Ν.Δ. παρέδωσε την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ, και, τέλος 47.412 δισ. δρχ. (115,9%) το 2000, παρά τις προσπάθειες μείωσής του (βλέπε, σχετικά, στη συνέχεια).

Τα στοιχεία είναι τα ίδια .

Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον οικονομολόγο και πανεπιστημιακό καθηγητή το χρέος την πρώτη τετραετία τετραπλασιάστηκε .

Την δεύτερη τριπλασιάστηκε .

Με τον Μητσοτάκαρο πρωθυπουργό το χρέος μέσα σε τρία χρόνια , ευτυχώς ,από 9 δις πήγε στα 23 δις.

Σε άλλο άρθρο που βρήκα γράφει :

Τα 252 δις ευρώ άγγιξε το δημόσιο χρέος το πρώτο εξάμηνο του 2008, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Η εξέλιξη αυτή αποδίδεται και στην ανοδική πορεία των επιτοκίων. Το ίδιο διάστημα, τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου περιορίστηκαν και ανήλθαν στα 961,2 εκατ. ευρώ.

Εδώ δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται , από δις δραχμές πάμε σε δις ευρώ , δηλαδή αν πολλαπλασιάσω το 252 με το 340 =85680 τρις .

Κοντεύω να τρελαθώ με αυτό το νούμερο και δεν είναι 340 είναι 340 και κάτι δεν μπορώ να το θυμηθώ τώρα έχω πάθει σοκ . Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται από 47 δις δρχ το 2000 να φτάσουμε 85 τρις δρχ μέσα σε 8 χρόνια.

Αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει να μην τρελαθώ θα του είμαι υπόχρεος.

Δηλαδή αν οι πρωθυπουργοί που ήταν και είναι όλοι τους απόφοιτοι πανεπιστημίου, οικονομολόγος και καθηγητής ο Π΄ΔΡΕΟΥ ,δικηγόρος ο Μητσοτάκης,οικονομολόγος και καθηγητής ο Σημίτης ,οικονομολόγος ο Καραμανλής μήπως, λέω μήπως, ο σκοπός τους ήταν και είναι να καταστρέψουν την Ελλάδα.

Τι τους θέλουμε όλους αυτούς τους μορφωμένους ; ο πατέρας μου είχε τελειώσει δύο τάξεις του δημοτικού γιατί δεν πρόλαβε να πάει παρά πάνω λόγω της καταστροφής του 1922 στην Μ. Ασία μου έλεγε τα πόδια να τα απλώνεις πιο μέσα από το πάπλωμα .

Μήπως με λιγότερες σπουδές αν είχαν οι εκπρόσωποι του λαού όπως π.χ ο πατέρας μου θα ήμασταν καλύτερα ;

Ιάσων

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Απάντηση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων σε δημοσίευμα

Επειδή αναδημοσιεύσαμε δημοσίευμα της espresso για το ξενοδοχείο που δημιούργησε στα Καλάβρυτα ο Αμβρόσιος (Διαβάστε εδώ) δημοσιεύουμε την απάντηση του.

Αγαπητέ κ. Διευθυντά,

Σας ευχαριστώ πολύ για την δυσφήμηση μιας προσπάθειας μας, η οποία τελικά, για τους έχοντες νουν και άρα σκεπτόμενους αναγνώστες σας, καταλήγει να είναι διαφήμιση.
Αναφέρομαι στο σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδος σας με τίτλο: «Πως τα κελιά των μοναχών έγιναν πολυτελέστατο ξενοδοχείο, ΜΕΓΑ ΣΠΗΛΑΙΟ, RESORT».
Αντιπαρερχόμενος τό σκωπτικό και επικριτικό πνεύμα της συντάκτριας κας Γιούλης Σταρίδα, θα απαντήσω μόνον σε ορισμένα καίρια σημεία, προκειμένου οι αναγνώστες σας να έχουν πληρέστερη ενημέρωση.

-Τό συγκεκριμένο συγκρότημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ αλλά ΠΡΟΕΧΟΝΤΩΣ εκκλησιαστικό ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και εκ παραλλήλου ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ, μόνο και μόνο για να είναι βιώσιμο.
Πως θα μπορούσε άλλωστε να διατηρηθεί ένα μικρό Επαρχιακό Συνεδριακό Κέντρο πραγματοποιώντας Συνέδρια μόνο επί 30 ή 50 ή και 80 έστω ημέρες τό χρόνο;
Συλλογισθήτε, παρακαλώ, ότι όταν πραγματοποιείται ένα Συνέδριο χρειάζονται δωμάτια ύπνου, τραπεζαρίες, γεύματα, πρωινό, γενικώς παροχή και άλλων σχετικών ανέσεων και υπηρεσιών (accomodation).Συνεπώς ένα ολοκληρωμένο Συνεδριακό Κέντρο πρέπει να είναι καί Ξενοδοχείο για να προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες. Σεις όλως δευτερευόντως, ως εν παρόδω, εγράψατε, ότι: «...διαθέτει επίσης συνεδριακό κέντρο, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει επαγγελματικές συναντήσεις, εταιρικές παρουσιάσεις, συνέδρια και άλλες εκδηλώσεις καθώς είναι σχεδιασμένο και εξοπλισμένο με τελευταίας τεχνολογίας οπτικοακουστικά συστήματα».

-Τό λάθος της συντάκτριας είναι ότι τον πρωτεύοντα ρόλο –τον συνεδριακό- έθεσε δεύτερο και αντιστρόφως. Εξ άλλου τα ξενοδοχεία εργάζονται με ταξιδιώτες και τουρίστες στα Week End, (δηλ. Παρασκευή απόγευμα, Σάββατο και Κυριακή) τά δέ Συνέδρια πραγματοποιούνται στις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδος δηλ. από το πρωί της Δευτέρας έως τό μεσημέρι της Παρασκευής.

-Τό συγκρότημα αυτό δημιουργήθηκε πάνω σε ερείπια, με αυτό δε και δια αυτού αναστήθηκαν τα ερείπια, που υπήρχαν έως τότε! Στα κτίρια αυτά δεν έμεναν σχεδόν καθόλου πια Μοναχοί, διότι ούτε κύρια κατοικία των Μοναχών υπήρξαν ποτέ, ούτε τόσοι πολλοί Μοναχοί υπάρχουν σήμερα στο Μέγα Σπήλαιο.Τα παλιά πέτρινα σπίτια καί τό ελαιοτριβείο της Μονής είχαν εγκαταλειφτεί ήδη καί είχαν καταντήσει ερείπια, αποθήκες αχρήστου υλικού, καταφύγιο των τρωκτικών κλπ. Αποτελούσαν όνειδος για την ιστορική Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Τώρα πια και αυτά ανακαινίσθηκαν και η ιστορία της Μονής συνεχίζεται.

-Στη δημιουργία του Συνεδριακού τούτου Κέντρου συνέβαλε αποφασιστικά ή βούληση και επιθυμία του αειμνήστου καί οραματιστού Μητροπολίτου Σηλυβρίας κυρού ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ, Ιεράρχου του Οικουμενικού Θρόνου, ο οποίος έζησε στην Ελβετία και μας εδώρησε και το ποσόν του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) € περίπου, που αποτέλεσε τό εταιρικό κεφάλαιο της ΜΕΤΟΧΙ Α.Ε.Η Εταιρία αυτή είναι αμιγώς εκκλησιαστική, μέτοχοι δε η Ιερά Σύνοοδος (2%), η Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου (18%) καί η καθ’ ημάς Ιερά Μητρόπολις (80%).Η σύσταση της Α.Ε. ήταν υποχρέωσης του Νόμου, διότι άλλως το έργο της αναστηλώσεως δεν θα μπορούσε να ενταχθή στις ιδιωτικές Επενδύσεις και φυσικά να χρηματοδοτηθεί.

-ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΝΑΚΡΙΒΕΣ, ότι υπήρξαν αντιδράσεις τόσο από πλευράς των Μοναχών, όσο καί από της πλευράς της τοπικής κοινωνίας. Θα ήταν χαρά μου να με ενημερώσετε περί αυτών, αν υπάρχουν.

-ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΝΑΚΡΙΒΕΣ, ότι υπάρχει μιά «τεράστια πισίνα». Σας ερωτώ μία πισίνα με διαστάσεις 6,5 χ 13,5 θεωρείται τεράστια; Δεν πρέπει να σοβαρευτούμε λιγάκι;

-ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΝΑΚΡΙΒΕΣ, ότι «κάθε χρόνο δεκάδςς γάμοι και βαπτίσεις τελούνται» εκεί! Μά τό συγκρότημα άρχισε να λειτουργεί μόλις την Μεγάλη Πέμπτη, τόν παρελθόντα Απρίλο!Πως λοιπόν «κάθε χρόνο» τελούνται κλπ. αφού ακόμη δεν έχει χρονιάσει; Σας πληροφορώ δε ότι μόνον δύο γάμοι καί μόνον κατ’ εξαίρεση έγινα μέχρι τώρα!

Εκ του έργου αυτού η Αιγιάλεια πολλαπλώς έχει ωφεληθεί καί θα ωφεληθεί περισσότερο προϊόντος του χρόνου. Ήδη περισσότερα από τριάντα άτομα εργάζονται στη Μονάδα αυτή σε μιά εποχή που η ανεργία μαστίζει την Χώρα μας.Αλλά και η άφιξη προσώπων και προσωπικοτήτων ημεδαπών καί ξένων, μόνον καλά προσπορίζει στην Αιγιαλεία.

Εάν λοιπόν λέξεις όπως «πολυτελές», πολυτελέστατο ξενοδοχείο» κλπ. είχαν αντικατασταθεί με τίς λέξεις «αξιοπρεπές», «αξιοπρεπέστατο συγκρότημα», τότε το δημοσίευμα σας θα ήταν μια πρώτης τάξεως διαφήμιση. Ο όρος «Ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων ****» είναι αρκετό. Τα λέγει όλα!

Αλλά βλέπετε σεις οι των ΜΜΕ δεν χρωστάτε ένα καλό λόγο για μας τούς Ιεράρχες. Πρέπει όλα να τα βλέπετε στραβά ή να τα στρεβλώνετε!Την προτομή του Ιεράρχου - Δωρητού δεν την είδατε; Δημοσιεύετε δέκα τρείς (13) φωτογραφίες! Θα έβλαπτε να είχατε μια ακόμη; Αλλά στην όλη περιγραφή της καλής σας συντάκτριας δεν ταίριαζε!Η αναφορά στον μακαριστό Ιεράρχη θα χάλαγε το ρεπορτάζ! Αυτό ακριβώς συνθέτει την κρίση της εποχής μας. Η στάση του Τύπου και των ΜΜΕ γενικώς.

Σκεφτείτε το!Σας συγχωρώ.


Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

Υπό κατασκευή

Διάβασε τη συνέχεια εδώ...